het verlies gedurende de koking. Men heeft in 33 malen een hoeveelheid van 353 kilogrammen ossenvleesch gebra den, die na de gaarwording verminderd waren tot 263 kilogr.het verlies was 90 kilogr.dus 25 °/0. De hotten wogen 58 (16 °/0). Het gewicht van liet eetbare ossen vleesch na braden en aftrekking van de botten, was 204 kilogr. of 58 °/0 van het geleverde vleesch. De tijd der bereiding was ongeveer drie uren voor 10kilogr. Deze becijfering slaat slechts op het gewicht der vaste deelen, zonder saus of vet. Twee en dertig proeven zijn genomen geworden met gekookt ossenvleesch of soepvleesch. Hiervoor zijn 323 kilogr. afgezonderd geworden. Het gewicht na de koking was 242 kilogr., gevende een verlies van 80 kilogr. of 25 °/0. De botten wogen 57 kilogr. of 18 °/0, en het gewicht van het eetbare ossenvleesch, na koking en aftrek king van de botten, was 184 kilogr. of 57 °/0 van het geleverde vleesch. De gemiddelde kooktijd bij deze proe ven was drie uren. Dit cijfer slaat niet op de zelfstandig heden, door het water, waarin het vleesch gekookt werd, opgenomen. Wat bij de. Amerikaansche artsen een voorwerp van aanhoudende zorg blijft is de scheurbuik of scorbutdie in het leger algemeen schijnt. Zij vragen dan ook, dat er groenten, inzonderheid aardappelen en uien, bij de portie of ration worden gevoegd. In geval van scorbut verlangen zij meer brood en plantaardige zuren, zooals citroensap, en duurzaam gemaakte tomaten. Volgens hen zijn de tomaten uitmuntend tegen scheurbuik; als zoo danig overtreffen zij verre de aardappelen zij zouden zeer gemakkelijk overal in blikken kunnen worden geleverd. Daar de tomate of pomme cVamour 97 tot 98 °/0 water bevat, zou men een hoeveelheid hiervan kunnen afscheiden. De tomate bevat 25 malen minder appelzuur dan de

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1877 | | pagina 361