409 -
dat niet tot de natuurkundemaar tot de scheikunde
behoort
„Zoo de dingen plaats grepen, gelijk de heer Jourdanet.
beweert", zoo luidde de tegenwerping van een uitstekenden
arts, „zouden de luchtvaardersdie oogenblikkelijk van
de aardoppervlakte naar de hooge lagen van den damp
kring opstijgen, vrij ernstige ongevallen moeten ondervinden,
die hun leven in de waagschaal stellen."
De wetenschappelijke wereld zal nooit het onheil ver
geten, dat «enige jaren later op dezen betooggrond een
vernietigend antwoord gaf. Wij deelen hem niettemin
mede, omdat hij vrij wel de dwalingen samenvat, die in
de wetenschap heerschtentoen het eerste werk van den
heer Jourdanet over Mexiko verscheen.
Het is altijd moeilijk eene gevestigde leer te doen vallen,
zelfs met krachtige bewijzen in de hand. De heer Jour
danet, sterk door zijne waarnemingen op zieke menschen,
dacht, dat proeven op dieren aan zijne meening een nieuw
gezag zouden bijzetten. De hoogleeraar Paul Bert, die
deze aanvullende proeven ondernam, schonk inderdaad
aan de leer van den heer Jourdanet eene schitterende
overwinning, lit de werkzaamheden van dezen physioloog
bleek, dat het bloed van aan verdunde lucht ouderworpen
dieren eene aanmerkelijk geringere hoeveelheid zuurstof
bevatte, in verhouding tot de spanning van dit gas in
de ingeademde dampkringslucht. Dit was juist wat de
heer Jourdanet bij de inwoners van Mexiko had waarge
nomen.
Toen dit beginsel door de wetenschap veroverd was,
kon de bekwame hoogleeraar in de physiologic het zelfs
tot grondslag maken voor eene volledige en geheel oor-
spronklijke studie over de uitwerking van de zuurstof op
de georganiseerde of bewerktuigde natuurrijken (planten
en dieren).
