55 al van de direktiën der verschillende stoomvaartmaat schappijen in Nederland en van den minister van kolo niën zeivenzullen desertiën nooit geheel belet kunnen worden. Telkens wanneer de Nederlandsche mailstoomers detachementen suppletietroepen overvoeren, zou de re geering kunnen eischen, dat de verschillende aanlegplaat sen der booten tot een volstrekt minimum worden herleid, en slechts die havens worden aangedaan, waar allernood zakelijkst steenkolen moeten worden ingenomen. Waar om nemen de mailbooten, zoo kort na het vertrek uit Nederland, reeds kolen in te Southhampton, als het niet was omdat de kolen daar veel goedkooper te ver krijgen zijn, dan ze uit Nederland tot aan het volgende station mede te nemen? Te Southhampton reeds bestaat, met de weinige medewerking, welke men steeds van de Engolsche regeering ondervindt in het opvatten van ge droste militairen, eene goede gelegenheid tot deserteeren. Van Port Saïd wil ik liefst het stilzwijgen bewaren, waar die gelegenheid in nog veel ruimere mate aanwezig is. En wanneer soms de een of ander detachementskom- mandant zich een arbitrairen maatregel veroorlooft tot het opvatten der deserteurs (iets wat vaak niet kan worden nagelaten in een land, waar nog zulk eene slechte politie heerscht, en wil men ten minste als eerlijk en flink landsdienaar de belangen van gouvernement zooveel mo gelijk behartigen), dan zal de konsulaire machtzooals meer dan eens is gebeurdniet nalatende regeering in Nederland op mogelijke internationale kwestiën van den ernstigsten aard te wijzen. Zoodoende wordt men soms huiverig, doortastend te handelen en moet de de- tachementskommandant alleen over de gebrekkige mid delen beschikken, welke hij heeft om desertiën te be letten. Met medewerking van den gezagvoerder of „kom- mandant" en de verdere „scheepsofficieren" - zooals die

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1877 | | pagina 61