80
taal van hare officieuse bladen; op de houding van het
Hof en de officieele wereld bij de zoogenaamde Ethno-
logisehe Tentoonstelling te Moskouwaar op de feesten de
Tsaar werd opgeroepen om den Russischen standaard
te planten aan de Dardanellen en op de kerk van St.
Sophia; op de agenten, die, gedurende den opstand op
Kandia, de Turksche provinciën langs den Donau over
stroomden en zelfs van wapenen voorzagen onder de
valsche benaming van spoorweg-materieel; op de uit
drukkelijke verklaring van Nesselrode, dat het in strijd
was met Rusland's inzichten, het Ottomanische Rijk te
laten vervangen door onafhanklijke statendie spoedig
zijn mededingers zouden worden; op de diep ingrijpende
wijziging van het traktaat van Parijs gedurende den
jongsten Duitsch-Franschen oorlog; op de kuiperijen van
den Russischen consul-generaal te Alexandrië, om den
Khedive van Egypte te bewegen zich onafhanklijk te
verklaren; op de omstandigheid, dat Ignatief in de jaren,
waarin hij grooten invloed uitoefende op den onlangs over
leden Sulthan en den Divan, niets deed tot bevordering van
de hervormingen, die nu zoo noodig worden gevonden,
maar integendeel de slechtste daden van het slechte
Turksche gouvernement aanmoedigde, met het doel om
het gezag van den Sulthan gehaat en onverdraaglijk te
maken. Er ontstond een rampzalige staat van zaken,
dien Rusland zelf zorgvuldig had voorbereid. Het kon
geen doel hebben dan den Turkschen troon omver te
werpen, de herhaling van een poging, sinds een eeuw
in 1771, in 1809, in 1828 en in 1853 vier malen
stelselmatig beproefdmaar zonder den gewenschten uit
slag. Om zijn doel te kunnen bereiken is de vernieti
ging van het traktaat van Parijs (1856) noodig. Daar
om noemde Gortschakoff het den 19cn Nov. jl. out of
date.
