- 90 eenigen dienst in den oorlog wilde verrichten, en in Konstantinopel zelf was de vrees voor een Muzulmansclien opstand tegen den Divan zoo groot, dat dertigduizend man van de beste geregelde troepen in de hoofdstad werden gehouden, om de orde te bewaren en de Regee- ring te beschermen. Dit was inderdaad het grootste gevaar voor Sulthan Mahmoed, Slechts 25,000 man konden worden afgezonderd voor de bezettingen van de sterkten aan den Donau, en 30,000 man om in het veld te opereeren. Deze troepen worden door Lord Aberdeen beschreven als een louter samenraapsel, ellendig toegerust met wapens van allerlei grootte en een slechte artillerie. De toestand der vloot was zelfs nog ergerwant zij was in 1827 bij Namrino vermeld geworden, en de Russen, die zestien linie-schepen in de Middellandsche zee had den en elf in de Zwarte zeebenevens fregatten en kleiner vaartuigen, waren volkomen meester van de beide zeeën en de monden van den Donau. De werkelijke strijdmacht, door de Russen in 1828 te velde gebracht, was ongeveer 100,000 man en werd in het volgende jaar vermeerderd. Ondanks deze ontzettende wanverhouding tusschen de krachten der twee partijen, weigerden de Turken het veld te ruimen, ofschoon Engeland en Frankrijk in een onvrien delijke houding bleven. Zij verdedigden Braïlow vier en veertig dagen lang met Onovertroffen dapperheid. Zij be hielden Sjoemla zoo goed, dat de Russen het nooit namen. Zij versloegen de Russen bij Silistria in den eersten veld tocht, en hielden in 1829 een beleg van langen duur uit. Zij verdedigden Varna met gelijken moed en verloren het ten laatste door het verraad van Joessoef Pasja en door het onverklaarbaar verzuim van Omar Yrione om de v esting te ontzetten. De passen van den Balkan waren niet ver sterkt en Diebitsch won een slag bij Koeleftsja, die over

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1877 | | pagina 96