310 voldoende handhaafde. De dood van graaf Johan Ernst op 27 September 1617 te Udine redde hem. In dezelfde maand September eindigde de dienstverbintenis der Neder landers in Venetië. Een nieuwe overeenkomst smolt de twee regimenten samen tot één van 12 compagnieën, waarvan het bevel, tegen de ver wachting van hertog Joachim Ernst van Slees wij k-Holstein die mede den veldtocht had bijgewoond, werd opgedragen aan kolonel Roque- laure (1). Allengs groeiden de 400 weerbare mannen door terugkomst van deserteurs weder aan tot 2500 soldatende anderen waren in dienst getreden van Duitsche vorsten. Roquelaure kreeg de waardigheid van „provveditore generale", overeenkomende met die van kwartiermeester- generaal bij het Staatsche leger. Voorloopig moesten de Nederlanders dienst doen op de Venetiaansche oorlogsschepen in de Adriatische Zee om Venetië te vrijwaren tegen de aanslagen van don Pedro de Toledo, gouverneur van Milaan, en van don Pedro Giron d'Ossuna onderkoning van Napels die trots de bevelen van Spanje op eigen gelegenheid krijg voerden. Venetië was reeds lang bedacht op het aanwerven van meerdere troepen o.a. had de republiek een contract gesloten met graaf George Lodewijk van Loewenstein een Paltsche edelmantot aanwerving van een regiment van 3000 Duitschers; de Amsterdamsche kooplieden Elias Trip en Louis de Geer voorzagen het regiment van wapenen tot een bedrag van 45.26613 (2). De Duitschers werden te Emden vereenigd, omdat alleen vervoer over zee mogelijk was (3). De Oost-Friezen verzetten zich op alle wijzen tegen de inscheping en trachtten de opvolgend aan komende soldaten den toegang tot land en havens te belettende Staten- Generaal moesten met dwangmiddelen dreigen. Toevallig lag de com mandeur ïïillebrant Gerbrantsz. Quast te Delfzijl met 7 schepen zeilree voor een tocht tegen de Levantsche zeeroovers, zoodat het regiment, waarbij wegens onvoldoende betaling reeds desertie en mui terij waren uitgebroken, onder zijn bescherming werd gesteld (4). Het korps gedroeg zich te Venetië slecht; velen leenden het oor aan Ossuna, lieten zich omkoopen en in een samenzwering met bloedige gevolgen medeslepen. Bovendien bestempelden de Venetianen tot schade van den goeden Nederlandschen naam de Duitschers met den naam van Hollanders. Heel wat beter dan de Duitschers gedroeg zich het regiment Hollanders van den kolonel Karel Huyn van Amstenraedt: een man, die 18jaren in dienst was geweest van de Republiek en van Brandenburg (5). De (1) Res. s. G. 5, 6, 8 en 19 October 1617. (2) Res. S. G. 16 November 1617. (3) Res. S. G. 17 Februari, 8 Maart, 25 en 26 April 1617. (4) Res. S. G. 22 Juli, 3 en 19 Augustus, 6 September 1617. (5) Res, S. G. 22 October 161617 Maart 1618.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1915 | | pagina 334