hun besluit zelden handhaven en was het nutteloos om den Raad van
State advies te vragen „door wat middel eenmael eens soude de deuren
„connen gesloten worden aen de menichfuldige moeijelicke sollicitatien
„die bij de chrijchsofficieren meer ende meer gedaen werden om getrac-
teert te sijn nae den oude voete" (1).
Men zal opmerken, dat bij de regimenten Franschen de majoor
ad 108—12—7 meer traktement genoot dan de luitenant-kolonel
ad 100. Dit verschil was ontstaan toen in 1599 het regiment van
Odet de la Noue in Staatschen dienst kwamwaarbij niemand bekwaam
was tot vervulling der betrekking van sergeant-majoor dan een officier,
die geen compagnie had en daarom op kapiteins-traktement gesteld
werd (2). Deze toestand bleef bestendigdomdat de sergeant-majoor
gewoonlijk het regiment commandeerde: een gebruik, zoo men wil mis
bruik, hetwelk allengs werd bestendigd en tot het einde der Republiek
voortduurde. Het gelijktijdig bekleeden van meer dan een militaire
waardigheid in de hoogere rangen werkte zulks in de hand; officieel
werd 't alleen erkend voor den kolonel, over wiens compagnie-colonnelle
een kapitein-luitenant, bij de cavalerie een ritmeester-luitenant, het bevel
voerde.
Steeds slopen nieuwe misbruiken inwelke meermalen een soort wet
tigen vorm kregen, hetgeen weinig verwondering mocht wekken in een
gemeentebest, waar de regeeringsgeslachten in stad en land hunne macht
aanwendden om gunsten te verleenen. Zoo kregen in 1632 de kapiteins,
die een of meer zoons hadden, toestemming om een hunner, ongeacht
den ouderdom, op den monsterrol te voeren: een verwerpelijk beginsel,
heimelijk bij de infanterie, nog niet bij de cavalerie ingeslopen (3). Ka
piteins, ja zelfs kolonels, waren nog kinderen: de elfjarige graaf Filips
Theodoor van Waldeck in 1645 graaf van Culemborg kreeg in
1625 een compagnie, behoefde vóór 1632 geen eed af te leggen en deed
zulks pas in 1637 (4); de tienjarige graaf Hendrik Trajectinus van
Solms, broederszoon van prinses Amalia van Oranje in 1693 als
generaal der infanterie aan zijne bij Neerwinden bekomen wonden overleden
volgde in 1636 zonder eedsaflegging zijn vader Johan Albrecht op als
chef van een der regimenten Duitschers in dienst der Republiek (5).
Tijdens de vredesonderhandelingen te Munster wilde de Deensche koning
Christiaan IV zijne betrekkingen met den keizer en met Spanje afbreken
ende vriendschap met de Republiek weder aanknoopen; hij zond den rijks
hofmeester Jacob Corfits van Ulffelt om een handelstractaat te sluiten.
Gedurende zijn verblijf te 's-Gravenhage werd Corfits een zoon geboren
(1) Res. s. G. 14 Mei 1631, 14 Januari 1632, 19 Mei 1639.
(2) Res. R. v. St. 27 December 1632.
(3) Res. S. G. 6 Augustus 1632, 17 September 1633.
(4) Res. R. v. St. 29, 30 December 1625, 29 November 1632, 18 Maart 1637.
(5) Zie hierna sub B.
