aan de Noordzijde van het vliegveld geïsoleerd opgestelde mitrailleur verplaatst en opge
steld tusschen de loodsen D en B aan de Zuidoostzijde. Zeer kort na de landing van de
Nederlandsche toestellen daalden Duitsche jachtvliegtuigen boven het veld, welke mitrail-
leurvuur afgaven op onze, op het vliegveld staande, vliegtuigen. Daarna (te 5.20) werden
door een aantal transportvliegtuigen in de duinen ten Westen van het vliegveld groote
aantallen valschermjagers afgeworpen. De linker sectie opende hierop onmiddellijk het
vuur en de sectiecommandant zond een groep, ter sterkte van zeven man onder bevel van
een sergeant, in die richting, teneinde tegen den vijand op te treden, vóór deze gelegenheid
zou hebben zich te verzamelen en tevens om zijn eigen linker flank te beveiligen.
De luitenant-vlieger van één der op het vliegveld gedaalde vliegtuigen, spoedde zich
per rijwiel naar den commandopost van C.-R.Gr. te Loosduinen, teneinde dezen comman
dant in te lichten en zoo mogelijk versterking voor de bezetting te verkrijgen.
Inmiddels zetten vijandelijke jachtvliegtuigen het beschieten van het vliegveld en de
loodsen met mitrailleurvuur voort. Daarna landden te 5.40 eenige groote transportvlieg
tuigen, waarvan de bemanning onmiddellijk een hevig mitrailleurvuur opende op de
bezetting van het vliegveld, die eveneens uit de lucht voortdurend met mitrailleurvuur
werd aangevallen. Niettegenstaande het kleine terrein landden de zware Duitsche trans
porttoestellen goed en met zeer geringe tusschenruimte.
De bezetting van het veld nam de landende toestellen terstond onder hevig vuur. Zij
kon echter niet verhinderen, dat steeds meer vliegtuigen landden, zoodat tenslotte
zeker 17 andere berichten spreken van 25 toestellen op het veld stonden. Een der
twee mitrailleurs van de linker sectie viel reeds na het eerste schot wegens hapering uit en
niettegenstaande alle pogingen om de storing op te heffen, gelukte het niet den mitrailleur
weer schietvaardig te maken.
Tengevolge van het groote vuuroverwicht van den vijand kon de weerstand op het veld
niet lang worden volgehouden. De mitrailleur, opgesteld tusschen de loodsen D en B, was
inmiddels ook uitgevallen. De bij E opgestelde mitrailleur schoot daarentegen uitstekend
en met succes, totdat tegen zeven uur de schutter achter zijn wapen sneuvelde en de helper
zwaar werd gewond. Geleidelijk trokken zich nu de resten van de rechter en midden sectiën
door den ingang van het vliegveld naar het daarvoor gelegen pleintje terug, ten deele ook
naar den Zuidoost van het vliegveld loopenden hoogen wal. Een en ander was een
gevolg van het feit, dat reeds eerder de mogelijkheid van een teruggaan naar dezen wal, om
daar verder tegenstand te bieden, was overwogen. De linker sectie, welke zich links van de
loodsen bevond, werd van dit teruggaan niet op de hoogte gebracht, doch zou ook door
het krachtige vijandelijke vuur het veld niet meer op deze wijze hebben kunnen verlaten.
Op het pleintje, tegenover den ingang, waar een uitbreken van den vijand eenigen tijd
kon worden tegengegaan, werd nog zoo lang mogelijk weerstand geboden, waarbij de com
pagniescommandant, hoewel reeds aan de hand gewond, niettemin nog eenigen tij d met
woord en daad de leiding behield. Daarna trok hij zich met eenig personeel naar den hoogen
wal terug. De oudste luitenant, commandant van de rechter sectie, bood met 7 a 8 man van
zijn sectie nog eenigen weerstand in een greppel langs de Oostzijde van het pleintje, tegen
over den ingang van het vliegveld. Ook een sergeant hield met enkele manschappen op
het pleintje nog eenigen tijd den strijd vol. Nadat de luitenant was gewond geraakt en de
zich bij hem bevindende manschappen vrijwel allen buiten gevecht waren gesteld, was de
weerstand op het pleintje gebroken en konden de Duitschers door den ingang het vliegveld
157
