daartoe hun dekkingen zouden moeten verlaten en bovendien de lichte mitrailleurs
grotendeels defect waren geraakt. Daarbij kwam nog dat in de rug vuur werd
ontvangen.
Hij begaf zich met zijn ordonnans in de richting van het hoofdgebouw met de
bedoeling de hulp in te roepen van de bezetting op het N.W.front, zag de haken-
kruisvlag hijsen, geraakte onder mitrailleurvuur en trok haastig terug op zijn cp.
Kort daarna grepen de Duitsers het Z.W.front uit de richting van het hoofd
gebouw aan.
Achtereenvolgens werden de verschillende gevechtsopstellingen en schuilplaat
sen omringd en de verdedigers onder bedreiging met handgranaten en automa
tische pistolen tot overgave gedwongen. Allen werden daarop afgevoerd naar de
gebouwen nabij de hoofdingang.
Merkwaardig is, dat het gebeurde in en om het hoofdgebouw aanvankelijk niet
is bemerkt door de Nederlandse verdedigers op het N.W.front.
Kort voor 7.15 begaf de plv. C.-M.C. zich op last van zijn C.C. naar de cp. van
de B.C., teneinde verslag uit te brengen omtrent de toestand. Bij aankomst aldaar
constateerde hij de aanwezigheid van Duitsers, waarop hij terugkeerde en met
medewerking van C.- a/2E.Paw., enig luchtvaartpersoneel en een paar huzaren, een
opstelling deed innemen front Z.W. ter hoogte van de noordelijke cantine.
Enige tijd daarna naderde een kleine afdeling Duitsers, voorafgegaan door een
aantal Nederlandse krijgsgevangenen, waaronder C.-l-III-R.Gr. Het vuur werd
verrassend geopend, waardoor enige Duitsers en krijgsgevangenen getroffen
werden en grote verwarring ontstond.
C.-l-III-R.Gr., hoewel licht gewond, wist zich in vrijheid te stellen en zich
bij de Nederlanders aan te sluiten, waarna hij zich naar de Hoornbrug begaf.
Dit energieke optreden van plv. C.-M.C. en zijn weinige getrouwen had ten
gevolge, dat de vijand voorlopig geen pogingen deed de N.W.zijde van het veld
geheel te bezetten, zodat de zich hier bevindende zwakke Nederlandse verdedigers
zich ter plaatse konden handhaven.
Het verdere optreden van dit moedige troepje zal bij de beschrijving van de
herovering van het vliegveld nader ter sprake komen.
De verdedigers van het vliegveld hadden, tot het tijdstip waarop de B.C. tot
het neerleggen der wapens besloot, een officier, twee onderofficieren en een tiental
korporaals en manschappen aan gesneuvelden verloren.
d. DE VERDEDIGING EN HET VERLOREN GAAN VAN HET
VLIEGVELD VALKENBURG
Het vliegveld Valkenburg, gelegen op een afstand van ongeveer 900 m Z.W.
van het gelijknamige dorp, was in de Meidagen van 1940 feitelijk nog in aanbouw.
Het N.O.deel, groot 600 bij 1000 m, was gereed, hoewel de bodem nog te slap
was voor normaal gebruik. Er was op gerekend, dat dit gedeelte omstreeks 1 Juli
49
(Zie schets/'kaart Nr. 4)
