Aan de spoorlijn tot kp. 25 werd veel gevuurd, omdat men alles, wat zich ver
toonde, voor vijand aanzag. Geen enkele poging is gedaan, om met de cp. van
C.-8 R.I. verband te zoeken, hetgeen het gevolg was van onbekendheid met de
algemene toestand.
Het artillerievuur was oorzaak, dat de meeste onderdelen zich in de schuil
plaatsen en in huizen dekten, vele soldaten aan het toezicht van hun commandanten
ontsnapten en zich aan het gevecht onttrokken. Dit was ook het geval met ver
schillende groepjes van 8 R.I., III-ll R.I. en 1-24 R.I., die, hetzij 's nachts,
hetzij 's morgens de spoorweg hadden weten te overschrijden, in huizen hadden
gerust en zich naar het westen in veiligheid stelden.
Beschouwen wij thans de bevelvoering van C.-4 R.H.
Uit het vroeger medegedeelde bleek, dat C.-4 R.H. te 2.30 op de cp. van C.-II-
19 R.I. kwam en door deze onvoldoende werd ingelicht.
Op grond van de verkregen gegevens en de eigen verkenning had hij de (onjuiste)
mening gevormd, dat 4 R.H. het alleen moest doen, dat hij zijn (defensieve) op
dracht offensief moest oplossen en dat hij op de noordvleugel niet was aangeleund.
Het besluit, de opdracht offensief op te lossen, moet, volgens zijn verklaring, in
die zin worden opgevat, dat C.-4 R.H. onbekend was met het feit, dat de spoorweg
een ingezonken ravijn vormde, van prikkeldraadversperringen was voorzien en de
voorrand vormde van de voorbereide stelling der divisiereserve, terwijl uit de hem
persoonlijk op de cp.-C.IV Div. verstrekte gegevens bleek, dat de voorste nog in
eigen handen zijnde lijn liep ten O. van de spoorweg. Deze laatste wilde hij gaan ver
sterken, terwijl zijn opdracht luidde, het overschrijden van de spoorweg te beletten.
Hoewel hij door persoonlijk bezoek op 12 Mei op de hoogte was van de ligging
van de cp. van C.-IV Div. en de telefoonverbinding met de D.C. functionneerde,
heeft hij verzuimd, deze in te lichten nopens de weinig bevredigende toestand, die
hij had aangetroffen. Dit is des te merkwaardiger, daar te 4.00 een luitenant van
1-24 R.I. in zijn aanwezigheid telefonisch een omstandig verhaal deed aan iemand
op de cp. van C.-IV Div. omtrent hetgeen zich bij het bataljon de vorige avond had
afgespeeld ten O. van de spoorweg en vroeg, wat hij met de afdeling van ongeveer
125 man moest doen, die hij had verzameld. Hij kreeg bevel, zich ter beschikking
te stellen van C.-4 R.H., die hem indeelde bij 1-4 R.H.
C.-4 R.H. heeft zich na het licht worden niet opnieuw georiënteerd omtrent de
toestand en van samenwerking met C.-11-19 R.I. was eigenlijk geen sprake. Men
vraagt zich af, hoe het mogelijk was, dat uit de aanwezigheid van deze beide com
mandanten in één huis niet een zuiverder inzicht omtrent de betekenis van de
spoorwegstelling bij C.-4 R.H. ontstond. Vermoedelijk heeft C.-II-19 R.I. ge
dacht, dat C.-4 R.H. zelf daaromtrent op de hoogte was gesteld.
Ook de ondercommandanten van 4 R.H. verzuimden, hun R.C. nauwkeurig
in te lichten omtrent de troepen, waarmede zij contact kregen. C.-I-46 R.I., die
200 m meer zuidelijk in een school zat en die, zonder te weten dat C.-4 R.H. met
het bevel was belast, omtrent aanwezigheid van huzaren op de hoogte is gekomen,
bleef eveneens passief en verzuimde, na het eerste contact op 12 Mei, persoonlijk
met C.-II-19 R.I. te gaan overleggen. Had hij dat gedaan, dan had hij C.-4 R.H.
389
