achter de compagnie was beschoten en zich een tijdlang had moeten verbergen.
De druk van de vijand nam toe en na enige tijd bevond hij zich onmiddellijk
vóór de tankgracht, waar hij met moeite op een afstand kon worden gehouden.
Toen ten slotte bij onderzoek bleek, dat er niet voldoende munitie meer was,
besloot de kapitein, die zich op de Schans bevond, na beraad met zijn officieren
ten slotte, terug te trekken via de rechter sectie en de zw.mitr. onbruikbaar te
maken. Het was reeds schemerig en het verlaten van de Schans ging zeer langzaam
en toen de Duitsers hun aanval weder hetvatten, besloot de kapitein tot overgave
met zijn twee luitenants en ongeveer 30 man. In dit voorpostenvak viel, zoals
schets/kaart Nr. C. 15 doet zien, I.R. 412 (min I) aan en de Duitse B.C., die zich
bij KI. Wolfswinkel bleek te bevinden 1), was zeer verrast, slechts een zo zwakke
bezetting op de Schans aan te trelïen.
De C. van de rechter sectie verklaart, tegen het vallen van de avond een bevel
om terug te trekken te hebben ontvangen, doch de sergeant, die het terugtrekken
aan de C.C. kwam melden, berichtte, dat dit plaats had, nadat het steunpunt bij
Ravenhorst door de Duitsers was genomen. In hoeverre hier een misverstand in
het spel was, valt niet meer na te gaan (zie hierna).
De C. van de linker sectie heeft door vuur de aanval op de Schans helpen af
slaan. Hij had het sein van de C.C., dat de vijand zich gereed stelde voor de aanval,
enige malen waargenomen en enige tijd na het stormvuur uit de Schans luid
gejuich (Sieg Heil) gehoord. Daarna bemerkte hij, dat de Duitsers de boerderij
Groot Vliet hadden bezet en spoedig daarna kwamen de mannen uit zijn beide
oostelijke opstellingen melden, dat de Schans was bezet.
Hij trok nu met zijn sectie naar de verlaten mitrailleuropstelling bij De Beek,
waar hij de nacht doorbracht (zie schets/kaart Nr. C. 15). In de vroege morgen,
verkende hij de Schans, nam Duitsers waar en bezette weder enige van zijn oor
spronkelijke opstellingen, van waar hij weder vuur uitbracht. Hij noodzaakte de
Duitsers daardoor, hem daar aan te vallen en, nadat twee van zijn opstellingen
waren vermeesterd, besloot deze dappere luitenant ten slotte, met het personeel,
dat hem restte, twee sergeanten en vijf soldaten, terug te trekken (9.00 op 14 Mei).
Met veel moeite trok hij terug, vond de hws. verlaten en vernam in de middag
ten N. van Leersum, dat de Duitsers reeds tot Utrecht waren opgerukt. Daarop
heeft hij zich te Leersum gevangen gegeven.
C.-I-22 R.I. had het terugtochtsbevel ontvangen door tussenkomst van C.-II-22
R.I. Het kwam aan te 19.20 en hield in, dat de voorposten, onder aanvankelijke
achterlating van een dekking, te 19.00 moesten terugtrekken over de Kooiweg
(Emmikhuizerberg) en Dwarsweg (van Haspel aan de spoorweg Veenendaal-
Amersfoort naar het W. lopende).
Hij zond een sergeant met het bevel naar C.-2e Comp., die deze bereikte en
een andere sergeant met enige soldaten naar C.-M.C., die het bevel eveneens ont
ving en naar C.-le Comp., die het niet ontving. De C. der rechter sectie van deze
compagnie verklaart echter, een terugtochtsbevel te hebben ontvangen. Wellicht
479
0 Dit moet C.-III/I.R. 412 zijn geweest.
