Bree en Grevenbroek en enkele fourageringen, toen een nieuwe beweging van de tegenstander andere maatregelen nodig maakte. Boufflers was nog niet van zins, in het definitieve verlies van Spaans-Gelder te berusten. Hij wilde een poging doen om de ge allieerden over de Maas terug te manoeuvreren, en het beste middel hiertoe was naar zijn mening een inval in Noord-Brabant, waardoor hij de tegenstander van zijn verbindingen met Den Bosch en Grave kon afsnijden, althans met afsnijding bedreigen. De operatie had reeds de 6e moeten beginnen, doch zij moest drie dagen worden uitgesteld, ten gevolge van nalatigheid van de aan nemers, die verzuimd hadden, na de afmars van het laatste grote convooi de magazijnen opnieuw te vullen. De 9e om twee uur in de morgen marcheerde het leger af en ging der avonds tot legering over bij Moll en Balen; de volgende dag bereikte men na een mars van ruim 2g km Riethoven. De rechtervleugel legerde bij Eersel, de linker bij Dommelen, T'serclaes bij Duizel, Tallard bij Luikgestel. Een detachement van joo grenadiers en 300 karabiniers onder Rosel bezette Eindhoven. Tussen hier en Dommelen werden over gangen gemaakt over de Dommel x). Dat de Fransen tot in de omgeving van Bergeyck waren opgerukt was dezelfde dag reeds aan de geallieerde legerleiding bekend, doch zij verkeerde aanvankelijk in twijfel omtrent het doel der mars. Zeker was echter, dat de Meyerij open lag voor Franse detache menten, terwijl ook met aanslagen op de naburige steden rekening moest worden gehouden. Athlone zond daarom versterking naar de garnizoenen van Breda en Bergen op Zoom, terwijl de comman deur in Den Bosch, de kolonel van Utenhove van Amelisweert, werd gewaarschuwd, een groot, voor het leger bestemd convooi nog niet te doen vertrekken. Van meer belang was echter, wat het veldleger zou doen als tegenzet tegen de jongste manoeuvre van Boufflers. Hiertoe stonden drie wegen open: ie door een mars in Westelijke richting de vijand zijnerzijds van de Demer afsnijden; dit was wellicht de meest effectieve manier om hem tot een snelle terugtocht te noodzaken. Men kon ook rechtstreeks naar de vijand marcheren en dreigen met slag leveren en, als derde oplossing, terugtrekken in Noordelijke richting tot ter hoogte van het vijandelijke leger. Deze laatste, zuiver defensieve, handelwijze was wel de minst verkieselijkezij betekende een zich voegen naar de wil van de tegenstander, wie het juist om een dergelijke terugtocht te doen was. De Franse troepenbewegingen bij Pelet II-81 vlg.Athlone aan St.Gl, Peer 7, 10 Augustus, met bijlagen; Bulletins van 7 en 10 Augustus bij Murray. 129

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1956 | | pagina 155