Het blijkt niet of eerstgenoemde der drie mogelijkheden ter sprake is gekomen. Gekozen werd de tweede: men besloot, de i ie de Dommel te passeren, naar de vijand te trekken en te zien, wat 'contenance' deze zou houden. Men geloofde echter niet dat hij zou stand houden. Nog de avond te voren werden de voorbereidingen getroffen. Duizend man werden als pioniers aangewezen om de wegen begaanbaar te maken, terwijl de ruiters en dragonders last ontvin gen, ieder een fascine mee te nemen om de tussenliggende moerassen op te vullen. De volgende dag bleken de oevers van de Dommel der mate moerassig te zijn, dat het tot 11 uur duurde eer de bruggen en wegen in voldoende staat waren. Intussen kwam bericht binnen, dat de vijand reeds tot Eindhoven was opgerukt. De deliberatiën die hierop volgden namen zoveel tijd in beslag, dat men het niet meer geraden vond, de Dommel die dag nog over te gaan, en besloten werd, de 12e af te marcheren. Intussen kreeg bij 'de meeste gene raals' thans de vrees om via Eindhoven van het Noorden afgesneden te worden de overhand; daarom werd besloten, aan de Oostzijde van de Dommel te blijven en naar Heeze en Leende te marcheren; de derde genoemde oplossing dus. Doch ook deze mars werd slechts ten halve volbrachtbij Everbeek (vermoedelijk Haverbeek, tussen Achel en Leender Strijp) gekomen, nam men in het Westen een grote stofwolk waar, en kwam bericht dat de vijand weer op mars was. Men besloot toen halt te houden totdat er zekerheid bestond omtrent 's vijands bewegingen. Achteraf moet gebleken zijn dat de 1 2e aan Franse zijde geen troepenverplaatsing van belangrijke omvang heeft plaats gehad. De mars werd echter niet hervat, en zodoende bleef het leger van 12 tot 2 2 Augustus gekampeerd met de rechter vleugel bij Everbeek, de linker bij Achel, in front als gewoonlijk door beekjes en moerassig terrein gedekt. Beide legers stonden nu min of meer met omgekeerd front tegenover elkaar. Ongetwijfeld heeft Boufflers met zijn mars naar Eindhoven gewaagd spel gespeeld. De geallieerden toch behielden Maastricht als tweede operatiebasis in de rug, en waren zij van Peer met enige snelheid in Westelijke richting gemarcheerd, dan had voor de Fransen slechts de terug tocht over Turnhout naar Antwerpen open gestaan. Wat de ge allieerden aangaat, wijst het telkens veranderen van plan tijdens de mars naar Everbeek niet op vastheid van beleidde stelling bij Everbeek duidt op een compromis-oplossing. Het is zeer wel moge lijk, dat hier wederom meningsverschillen in het spel zijn, doch be wijzen hiervan bezitten wij niet1). O T) Bulletin van 14 Augustus bij Murray; Geldermalsen aan St.Gl, Peer 10, Achel 12 Augustus, Athlone aan St.Gl, Peer 10, Achel 14 en 17, Everbeek 19 Augustus 1702. I30

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1956 | | pagina 156