maakte bezwaar, Obdam bij het voorbijtrekken te salueren. Ten eer
ste omdat alleen Marlborough de capitulatie had ondertekend en
ten tweede omdat Obdam geen maarschalk was, gelijk d'Alegre,
doch maar 'simpel' generaal der cavalerie, wat in Frankrijk slechts
met de rang van luit.-generaal gelijk stond. Al dergelijke verdriete
lijkheden, zo klaagde Obdam de 18e jegens de Staten, hadden zij
kunnen voorkomen door hem met een voldoend 'character' te be
kleden, zodat hij ook met meer 'vergenoegingh en ijver' zijn dienst
kon doen. Ongetwijfeld dacht Obdam hierbij aan de waardigheid
van veldmaarschalk, die hem onlangs was ontgaan. Het geschil met
d'Alegre werd echter tot aller tevredenheid opgelost. Men kwam
overeen, dat de markies, ter hoogte van Obdams standplaats geko
men, met de linkerhand de schede zou vatten en met de rechter
naar het gevest grijpen, waarop Obdam hem aanstonds tegemoet
zou komen en verzoeken het trekken achterwege te laten, 'waer-
mede ontrent dat ceremonieel beydersijds een genoege wiert ge-
geeven'. 'Welgem. Marquis d'Allégre', schrijft Obdam, 'schijnt een
besonder beleeft en fatsoenlyck persoon te sijn, en wordt oock als
soodaenigh bij alle menschen hier te lande, die hem kennen, ge-
noemt'.
Obdam benoemde, op nadere approbatie van de Staten, de briga
dier van Pallandt tot gouverneur van Bonn en de majoor Coetier,
tot nog toe commandant van Siegburg tot majoor-commandant.
Twee nationale bataljons, Saksen-Eysenach en Lochman, kwamen
in de stad in garnizoen en tevens voorlopig het subsidie-regiment
van de bisschop van Osnabrugge, een nieuw korps van weinig
gevechtswaarde, dat al sterk door desertie verminderd was. De
soldaten vreesden namelijk, naar een waterachtig en ongezond land
gevoerd te worden; het regiment zou zich daarom in Bonn beter
kunnen completeren
Wij zagen dat de resolutie der Staten-Generaal inzake het tekenen
van de capitulatie te laat was ontvangen. Nog met een tweede was
zulks het geval. De Staten hadden namelijk gewild, dat de bezetting
krijgsgevangen zou blijven, om uitgewisseld te worden tegen twee
regimenten welke de ioe Mei in Tongeren door de Fransen waren
gevangen gemaakt. Doch ook deze resolutie kwam eerst aan, toen
de capitulatie juist was getekend. Voor de twee regimenten scheelde
dit enige maanden gevangenschap, want nu konden zij eerst na het
innemen van Hoey worden uitgewisseld.
Nu Bonn slechts i o dagen na het openen der loopgraven in de
l) Obdam aan St.Gl, 18, 22, i£ Mei.
2fl
