echter de Franse gezant de Chateauneuf kans gezien, de beste
paarden in het koninkrijk op te kopen en naar Spanje te zenden.
Fagel voorzag de noodzakelijkheid om paarden in Barbarije te ko
pen, ook omdat het Portugese paardenslag te klein washet blijkt
echter niet of hieraan al dan niet uitvoering is gegeven.
Nog in een ander opzicht was het oponthoud van de vloot fataal
het langdurig verblijf op de schepen had als gewoonlijk een groot
aantal sterfgevallen ten gevolge. Op 7 Februari, toen de vloot nog
bij Portsmouth lag, telden de zes Staatse regimenten, naar Fagel
berichtte, reeds 118 doden en 4^0 ziekenkort na aankomst te
Lissabon nog omstreeks 270 niet-marsvaardige zieken 1).
Met het oog op de vele Ieren die zich in de Franse, naar Spanje
gezonden hulptroepen bevonden, werd van wege de Engelse konin
gin een pardon afgekondigd voor allen die uit de vijandelijke gelede
ren onder koning Karel dienst namen. Inderdaad werden uit deze
overlopers twee Portugese regimenten voetvolk opgericht.
Wat het veldtochtsplan aangaat, schijnt Schomberg er voor te
hebben gepleit, de Brits-Nederlandse hulptroepen bijeen te houden.
De Portugese koning verzette zich hiertegen, volgens Rynevelt
omdat hij de frontiersteden niet aan de Portugezen, 'ruw en onbe
dreven volk' wilde toevertrouwen. Na veel getwist tussen de Portu
gese, Britse en Nederlandse generaals werd besloten, dat Schom
berg met de Engelsen zou optreden ten Zuiden van de Taag, in de
provincie AlentejoFagel met de Hollandse in Beira, ten Noorden
van genoemde rivier. In Beira zou de hoofdmacht optreden; de
bedoeling was, met een leger van 20 000 man voetvolk en ^ooo
paarden Spanje binnen te rukken. Ten Zuiden van de Taag zou, bij
wijze van diversie, een korps ageren tegen Badajoz.
Magazijnen werden aangelegd te Abrantes, dat als voornaamste
operatiebasis diende voor de oorlog in Beira. Reeds in Maart wer
den de Nederlandse troepen te scheep naar Abrantes vervoerd en
vandaar over verschillende steden verdeeld. De 8e Mei zou de
koning naar het leger vertrekken en de veldtocht worden geopend.
Wat dit laatste tijdstip aangaat, zou evenwel ook het Franco-
Spaanse leger een woord meespreken.
Reeds vroeg in het jaar werden aan Franse zijde maatregelen
genomen om de toestand op het Iberisch schiereiland het hoofd te
bieden. Onder bevel van de hertog van Berwick werd een leger
van 18 bataljons en 19 eskadrons naar Spanje gezonden. Een van
Frankrijks beste krijgskundigen, n.l. Puysegur, begaf zich reeds
Id., Portsmouth 7 Februari; Lissabon 10 Maart 1704.
PI
