werd het vuur geopend uit 9 stukken en mortierende volgende
dag arriveerde het verdere geschut en namen 2 2 stukken van 24 pond
en 10 mortieren aan het bombardement deel. Villeroy oordeelde
dit nog niet voldoende en liet nog een tiental 24 ponders en 10 mor
tieren uit Maubeuge ontbieden, welke na enkele dagen aankwamen.
De 3e waren de forten Picard en Rouge voldoende stormrijp
geschoten; van laatstgenoemd fort was echter de buitenomwalling
(het dagboek spreekt van de 'mantel') nog in verdedigbare staat.
Cronström gaf derhalve order, het fort Picard niet tot het uiterste
te verdedigen, doch het na enige 'decharges' te verlaten en op het
fort Rouge, tussen Picard en het kasteel gelegen, terug te trekken.
Naar dit laatste fort werden nog 30 man onder een kapitein ter ver
sterking gezonden. Doch orders van 'tijdig' terugtrekken zijn ge
makkelijker gegeven dan uitgevoerd, en zo pakte ook hier de zaak
anders uit dan met de bedoeling van de gouverneur strookte. Des
avonds tien uur ging de vijand, na een schijnaanval op St Joseph,
met £00 uit het leger gedetacheerde grenadiers over tot de bestor
ming der forten Picard en Rouge. De bezetting van Picard verde
digde zich met grote dapperheid, doch kon niet verhinderen, dat
het fort stormenderhand werd genomen, waarbij zij zware verliezen
leed aan doden en gevangenen. Plet fort Rouge daarentegen, dat de
terugtrekkenden had moeten opnemen, werd zonder noemenswaar
dige tegenstand verlaten, en wel met zoveel overhaasting, dat de
kapitein, die de bezetting hoewel blijkbaar te laat kwam onder
steunen, vuur liet geven om de vluchtenden tot staan te brengen.
De commandant der positie, de luit.-kolonel Chardonnet, een
kapitein en een luitenant werden wegens plichtsverzuim in arrest
gesteld om te zijner tijd naar de krijgsraad te worden verwezen.
Thans bleef tussen de ingenomen forten en het kasteel nog slechts
een kleine stenen redoute of toren, Terravisé genaamd, als enige
hinderpaal. Van hieruit werd de vijand door musketvuur veel nadeel
toegebracht. Zij werd dan ook heftig door 's vijands artillerie
beschoten, doch bleef, hoewel met grote moeite en ten koste van
veel gewonden, voorlopig behouden. Commandant van de slechts
20 man sterke bezetting was de vaandrig De Waal van het regiment
Prins Albrecht, die zich reeds bij de bestorming van Picard door
tot het laatste stand te houden had onderscheiden, en aan wie men
daarom deze even eervolle als gevaarlijke post had toevertrouwd.
Heel wat gemakkelijker taak had de bezetting van het hooggelegen
fort du Sart, het enige werk, dat naar het schijnt in het geheel niet
onder vuur werd genomen, hoewel het zelf met zijn geschut ijverig
aan de strijd deelnam.
579
