andere aan of nabij de kust gelegen steden worden maatregelen ge nomen, om zonodig insgelijks tot het stellen van inundaties te kun nen overgaan. In deze dagen werd het besluit van de koning bekend gemaakt waarbij Villeroy voor het opperbevel in de Nederlanden werd ver vangen door de hertog van Vendome. Diens plaats in Italië zou worden ingenomen door des konings neef, de hertog van Orleans, aan wie Villars zou worden toegevoegd, terwijl Marsin aan de Rijn zou commanderen. Villars wist zich echter aan de overplaat sing te onttrekken, waartoe hij de voorspraak inriep van Madame de Maintenon. Te kwader ure gaf de koning toe, en het gevolg was, dat Marsin naar Italië vertrok, waar hem persoonlijk de dood en het Franse leger de nederlaag wachtte1). Een tegenslag was voor de geallieerden, dat de kwartiermeester- generaal Verboom, die de Franse zaak trouw was gebleven, er 21 Juni in slaagde, een aanzienlijk secours binnen Dendermonde te brengen, n.l. 7- tot 800 man infanterie en 200 dragonders, vier kanonnen en een aantal wagens met krijgsbehoeften. Meredyth was blijkbaar niet sterk genoeg om de doorgang ernstig te betwisten, en moest zich op het verschanste kwartier van Baesrode terug trekken. De versterking van het garnizoen, dat nu op 1 goo man was gebracht, was vooral van belang met het oog op de geest der burgerij Het detachement, dat Verboom voor de expeditie had gebruikt, bestond, naar Marlborough aan Harley berichtte, uit 3000 man te paard en 2000 man voetvolk, die achter op de paarden werden medegevoerd. Geheel zonder gevecht was de actie niet verlopen, want Meredyth had vijf of zes man aan doden en evenzoveel, met een kapitein, aan gevangenen verloren. Op het bericht, dat de vijand onderweg was, had Marlborough Cadogan gewaarschuwd, die zich toentertijd te Oudenaarde bevond; deze had met een drietal bataljons uit Gent getracht, de vijand bij Aalst de pas af te snijden, doch bevond dat hij daar een paar uur tevoren reeds was gepasseerd, en keerde naar Oudenaarde terug. Met versterking van nieuwe troe pen werd de blokkade hervat. Met het oog op de slechte staat van zaken voor Dendermonde kreeg Cadogan order, zich naar het kamp te begeven, in schijn om zijn complimenten bij de markies van Ter- racina te maken, die er het bevel voerde, doch in werkelijkheid om regelend op te treden en nauwkeurig te rapporteren wat er zo al was Voor de bewegingen aan Franse zijde: Pelet VI, 66-75. Over de voorgenomen overplaatsing van Villars: 'Vie de Villars', Parijs 1784, T. I. 405 vlg.Marquis de Vogué: 'Villars d'aprés sa corres- pondance et des documents inédits', Parijs 1888, p. 296. 8l

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1959 | | pagina 105