Indië koers zette. De Nederlanders keerden onder Wassenaer naar het vaderland terug en kwamen half November behouden in onze havens. In de Noordzee bepaalde de actie zich in dit, evenals het vorig jaar, tot het jacht maken op kapers, het bewaken van Duinkerken en de Vlaamse kust, het convoyeren van koopvaarders en het beschermen van de visserij. Van enige gevechten, waartoe deze diensten aanleiding gaven, en die niet steeds in het voordeel der Nederlanders uitvielen, vindt men de beschrijving uitvoerig in het derde deel van De Jonge's 'Zee wezen' De vloot, waarmee men oorspronkelijk gedacht had, de landing aan de Charente te verrichten, ging het in letterlijke zin weinig voor de wind. Half Augustus was zij van Portsmouth in zee gestoken, onder opperbevel van Cloudesley Shovel; over de landtroepen, althans de Engelse, voerde lord Rivers het bevel. Ter wille van de propaganda-oorlog werden grote kwantums manifesten en zelfs een drukkerij meegevoerd, en ook overigens was zij van alles wat een landingsleger nodig heeft, wel voorzien. Behalve uit een groot aantal transportschepen bestond zij uit 21 oorlogsschepen, 7 branders, en 10 bombardeergaljoten, benevens brigantijnen en veel platboomde landingsvaartuigen. Kortom, men krijgt uit alles de indruk van een goed doordachte, degelijk opgezette onderneming. Onder de 13 regimenten voetvolk, welke geëmbarkeerd waren, waren drie Nederlandse, n.l. de regimenten Hugenoten van Belcastel, Tor- say en Lislemarais. Voorts was er het regiment, dat Cavalier in de Nederlanden en elders, eveneens uit Franse uitgewekenen, had aan geworven, en dat voor 2/3 door Engeland, voor 1/3 door de Republiek werd betaald. Reeds kort na de uitvaart werd de wind zo ongunstig, dat de vloot weder te Portsmouth moest binnen lopen. De 20e Augustus liep zij voor de tweede maal uit, doch de opgekomen storm noodzaakte wederom, na korte tijd de havens op te zoeken, terwijl intussen vrij wat averij was opgelopen. Nu had een zekere reorganisatie plaats, die waarschijnlijk in verband stond met de inmiddels veranderde be stemming. De berichten uit Spanje deden het namelijk wenselijk achten, de troepen niet in Frankrijk, maar op het Iberisch schierei land aan land te zetten. Guiscard, wie een zo belangrijke rol bij het in opstand brengen van zijn landgenoten was toegedacht, en van wie misschien het gehele plan was uitgegaan, keerde dan ook niet op de vloot terug, toen zij in September voor de derde maal zee koos. In de eerste dagen van November arriveerde zij te Lissabon, dus te laat 160

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1959 | | pagina 186