drons dragonders wordt opgegeven, bij Verona aangekomen. De 17e
verenigde hij zich bij Valeggio met een kleiner keizerlijk korps
onder de generaal Wetzel. Over beide nam de erfprins het bevel op
zich, waarna hij over 11 000 man en 3000 beredenen beschikte. De
eensgezindheid tussen de aanvoerders liet echter menigmaal te
wensen over. De taak van het korps was, door aanvallend optreden
zoveel doenlijk Franse strijdkrachten ten Noorden van de Po vast te
houden, en zodoende een concentratie der vijandelijke krachten
tegen Eugenius te verhinderen. Terwijl Hessen-Kassel een leger
plaats bij Volta had betrokken, nam generaal Wetzel de 19e Goito
in. Medavi betrok de 20e een gunstige stelling bij Castellucchio.
Een de 24e door de geallieerden ondernomen poging om de
vijand te overvallen mislukte ten gevolge van onweer en stortregen.
Daarop wordt besloten tot het beleg van Castiglione, welke stad 1
September wordt ingesloten en zonder veel moeite genomen. Het
kasteel bleef evenwel weerstand bieden en daar de belegeraars niet
over zwaar geschut beschikten, was het voorlopig niet te vermees
teren.
Medavi rukte van zijn kant, na zijn macht tot 10 000 man en
3000 ruiters te hebben versterkt, de 8e September tot ontzet op.
Hessen-kassel besluit hierop, met achterlating van £00 man voor het
kasteel, de vijand tegemoet te gaan. Dit leidde de volgende dag tot
een treffen bij Castiglione delle Stiviere, waarvan het verloop als
volgt kan worden weergegeven.
Beide legers marcheren, in een open en goed begaanbare vlakte,
in slagorde tegen elkaar op, waarna Medavi de aanval der geallieerden
afwacht. De slagorde was bij beiden volgens het gangbare schema ge
formeerd, dus op twee linies met de cavalerie over de vleugels ver
deeld. Medavi had echter bovendien een klein 'corps de reserve'
in derde linie, dat, hoewel het slechts uit 2 bataljons en 200 ruiters
bestond, goede diensten zou bewijzen. De wederzijdse opstelling
toch was zodanig, dat Medavi's cavalerie op zijn linkervleugel die
der tegenpartij overvleugelde, terwijl die der geallieerden het zelfde
deed ten opzichte van de (Franse) rechtervleugel. Medavi voorzag
hierin door vier eskadrons van de tweede linie meer naar rechts te
doen opschuiven, en tevens zijn reserve naar het bedreigde punt te
zenden.
Op dit ogenblik het was een uur na de middag begon de slag.
Op de Franse rechtervleugel streed de geallieerde cavalerie aanvan
kelijk met voordeelde juist genoemde eskadrons der tweede linie
werden teruggedreven. Die der eerste linie d. e. t. weerstonden de
charge, dank zij het vuur van afdelingen grenadiers, welke tussen de
165