een brief aan Noyelles van 'des grandes ouvertures entre notre
corps de bataille et les ailes', terwijl de graaf van Corzana, com
mandant der geallieerde troepen in Valencia, gewaagt van een grote
ledige ruimte in het midden van onze slagorde, waardoor de vijand
kans kreeg, onze rechtervleugel geheel af te snijden1).
Aan artillerie bezaten beide partijen een twintigtal stukken, welke
naar het schijnt voornamelijk op het hoge terrein op de vleugels
waren opgesteld. Zij hebben slechts korte tijd kunnen vuren, door
dat de tegenstanders al spoedig handgemeen werden.
Tegen drie uur ging de linkervleugel der geallieerden ten aanval,
na het ravijn, waarvan boven sprake was, te hebben doorschreden.
De Spaanse cavalerie wachtte de schok niet af, doch ging de onzen
halverwege tegemoet. In de mêlee, die zich weldra ontwikkelde,
werden de bondgenoten teruggeworpen en achtervolgd totdat de
Spanjaarden in het vuur der Engelse bataljons van de brigade Wade
geraakten en op hun beurt terug moesten. De ruiterij van Galway
herstelde zich onder de beschutting van het infanterievuur, en ging
opnieuw voorwaarts, thans de vijandelijke eskadrons terugdrijvende.
Een afdeling Engelse dragonders onder de kolonel Dormer deed
zelfs een aanval op de batterij die de vijandelijke rechtervleugel
ondersteunde, maar de vijand kon haar nog tijdig in veiligheid
brengen, terwijl de Spaanse cavalerie zich met steun van haar tweede
linie herstelde.
Tijdens deze gebeurtenissen gaf Berwick door het laten springen
van een vat buskruit in het centrum der slaglinie men bedenke dat
deze zich over tot 6 km uitstrekte het sein tot de algemene
aanval, wat de strijd over het gehele front deed ontbranden; 'a trois
heures precise' zegt een Frans relaas. Bij gebreke van verdere tijds
aanduidingen zullen wij de actie achtereenvolgens in grote trekken
weergeven.
Op de geallieerde linkervleugel ging de Spaanse cavalerie, onder
aanvoering van de hertog van Popoli, opnieuw tot de aanval over;
wederom ontstond een heen- en weergaand gevecht met de door
lord Tirawley aangevoerde geallieerde linkervleugel. Het verloop
was ongeveer als voorheen: de Spaanse overmacht had aanvankelijk
succes doch na het ingrijpen van Engelse bataljons en Portugese
eskadrons van de tweede linie moest zij wijken, en ten derden male
wonnen de bondgenoten terrein. Galway, die in een dezer ge
vechten aan het hoofd van een eskadron dragonders chargeerde,
hoewel hij, gelijk men zich herinnert, reeds bij Badajoz een arm had
De brief van Corzana: zie noot 3 op blz. 222.
225"