een brief aan Noyelles van 'des grandes ouvertures entre notre corps de bataille et les ailes', terwijl de graaf van Corzana, com mandant der geallieerde troepen in Valencia, gewaagt van een grote ledige ruimte in het midden van onze slagorde, waardoor de vijand kans kreeg, onze rechtervleugel geheel af te snijden1). Aan artillerie bezaten beide partijen een twintigtal stukken, welke naar het schijnt voornamelijk op het hoge terrein op de vleugels waren opgesteld. Zij hebben slechts korte tijd kunnen vuren, door dat de tegenstanders al spoedig handgemeen werden. Tegen drie uur ging de linkervleugel der geallieerden ten aanval, na het ravijn, waarvan boven sprake was, te hebben doorschreden. De Spaanse cavalerie wachtte de schok niet af, doch ging de onzen halverwege tegemoet. In de mêlee, die zich weldra ontwikkelde, werden de bondgenoten teruggeworpen en achtervolgd totdat de Spanjaarden in het vuur der Engelse bataljons van de brigade Wade geraakten en op hun beurt terug moesten. De ruiterij van Galway herstelde zich onder de beschutting van het infanterievuur, en ging opnieuw voorwaarts, thans de vijandelijke eskadrons terugdrijvende. Een afdeling Engelse dragonders onder de kolonel Dormer deed zelfs een aanval op de batterij die de vijandelijke rechtervleugel ondersteunde, maar de vijand kon haar nog tijdig in veiligheid brengen, terwijl de Spaanse cavalerie zich met steun van haar tweede linie herstelde. Tijdens deze gebeurtenissen gaf Berwick door het laten springen van een vat buskruit in het centrum der slaglinie men bedenke dat deze zich over tot 6 km uitstrekte het sein tot de algemene aanval, wat de strijd over het gehele front deed ontbranden; 'a trois heures precise' zegt een Frans relaas. Bij gebreke van verdere tijds aanduidingen zullen wij de actie achtereenvolgens in grote trekken weergeven. Op de geallieerde linkervleugel ging de Spaanse cavalerie, onder aanvoering van de hertog van Popoli, opnieuw tot de aanval over; wederom ontstond een heen- en weergaand gevecht met de door lord Tirawley aangevoerde geallieerde linkervleugel. Het verloop was ongeveer als voorheen: de Spaanse overmacht had aanvankelijk succes doch na het ingrijpen van Engelse bataljons en Portugese eskadrons van de tweede linie moest zij wijken, en ten derden male wonnen de bondgenoten terrein. Galway, die in een dezer ge vechten aan het hoofd van een eskadron dragonders chargeerde, hoewel hij, gelijk men zich herinnert, reeds bij Badajoz een arm had De brief van Corzana: zie noot 3 op blz. 222. 225"

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1959 | | pagina 253