DE RAID VAN LUXEMBOURG; STRIJD OM DE CONVOOIEN De jongste bestormingen van Rijssel hadden ook de belegerden veel munitie gekost. De schaarste was bij de zeer actieve verdedi ging ernstig geworden, en op het einde van September moest nood zakelijk aanvoer plaats hebben, wilde men de stad met de zelfde energie als tot nog toe aan de vijand blijven betwisten. De te ijle bezetting der circumvallatielinie, waarover Goslinga reeds meer malen, doch te vergeefs had geklaagd, was ook de Fransen niet on bekend gebleven, en de 'maréchal de camp' Luxembourg, een zoon van de grote tegenstander van Willem iii, vatte het plan op, hiervan gebruik te maken om de stad door middel van een cavalerie-raid van buskruit te voorzien, een handelwijze, welke bij andere be legeringen reeds meermalen, doch op betrekkelijk kleine schaal, was toegepast. Zijn opzet was, 100 ooo pond kruit in de vesting te doen brengen door ruim 2000 ruiters, elk met een zak, waarin pond buskruit benevens een geweer. Ook hieraan toch was gebrek, gelijk bij vele belegeringen, waar door het vele en snelle vuren veel geweren plachten te springen. Het uitgangspunt was Douai, de grote stapel plaats voor de Franse legers. Met grote zorgvuldigheid en onder strikte geheimhouding werd hier alles voorbereid. Drie uur des namiddags van de 28e September ging Luxembourg met zijn colonne op mars. Voorop gingen 90 van pioniergereedschap voor ziene dragonders. Daarna volgden 200 uitgelezen ruiters, waarvan 100 carabiniers van Duitse en Engelse nationaliteit. Vervolgens de hoofdmacht, bestaande uit 9 regimenten, gezamenlijk een 2000 man uitmakende, en ten slotte een achterhoede van 150 grenadiers. De gehele colonne, met tweeën rijdende, was 5 a 6 km lang. Des avonds zeven uur werd afgemarcheerd van Pont a Raches, niet ver ten Noorden van Douai, en op 30 km van Rijssel. Niet lang na het vertrek gleed een paard uit op de straatkeien. De door de hoefijzers geslagen vonken deden het kruit ont branden; de ontploffing werkte als een lopend vuur, en 22 ruiters kwamen met hun paard om het leven. Dit deed er toe besluiten, met de gevaarlijke bepakking aan weerszijden van de HOOFDSTUK IX 372

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1959 | | pagina 404