DE RAID VAN LUXEMBOURG;
STRIJD OM DE CONVOOIEN
De jongste bestormingen van Rijssel hadden ook de belegerden
veel munitie gekost. De schaarste was bij de zeer actieve verdedi
ging ernstig geworden, en op het einde van September moest nood
zakelijk aanvoer plaats hebben, wilde men de stad met de zelfde
energie als tot nog toe aan de vijand blijven betwisten. De te ijle
bezetting der circumvallatielinie, waarover Goslinga reeds meer
malen, doch te vergeefs had geklaagd, was ook de Fransen niet on
bekend gebleven, en de 'maréchal de camp' Luxembourg, een zoon
van de grote tegenstander van Willem iii, vatte het plan op, hiervan
gebruik te maken om de stad door middel van een cavalerie-raid van
buskruit te voorzien, een handelwijze, welke bij andere be
legeringen reeds meermalen, doch op betrekkelijk kleine schaal,
was toegepast.
Zijn opzet was, 100 ooo pond kruit in de vesting te doen brengen
door ruim 2000 ruiters, elk met een zak, waarin pond buskruit
benevens een geweer. Ook hieraan toch was gebrek, gelijk bij vele
belegeringen, waar door het vele en snelle vuren veel geweren
plachten te springen. Het uitgangspunt was Douai, de grote stapel
plaats voor de Franse legers. Met grote zorgvuldigheid en onder
strikte geheimhouding werd hier alles voorbereid. Drie uur des
namiddags van de 28e September ging Luxembourg met zijn
colonne op mars. Voorop gingen 90 van pioniergereedschap voor
ziene dragonders. Daarna volgden 200 uitgelezen ruiters, waarvan
100 carabiniers van Duitse en Engelse nationaliteit. Vervolgens de
hoofdmacht, bestaande uit 9 regimenten, gezamenlijk een 2000 man
uitmakende, en ten slotte een achterhoede van 150 grenadiers. De
gehele colonne, met tweeën rijdende, was 5 a 6 km lang. Des
avonds zeven uur werd afgemarcheerd van Pont a Raches, niet ver
ten Noorden van Douai, en op 30 km van Rijssel.
Niet lang na het vertrek gleed een paard uit op de straatkeien.
De door de hoefijzers geslagen vonken deden het kruit ont
branden; de ontploffing werkte als een lopend vuur, en 22
ruiters kwamen met hun paard om het leven. Dit deed er
toe besluiten, met de gevaarlijke bepakking aan weerszijden van de
HOOFDSTUK IX
372