Blaugies, dat van Sart, waarvan het Zuidelijk gedeelte in de stukken ook wel het bos van Tesnières wordt genoemd, en ten slotte het bos van Lagnière. Tussen deze bossen ener- en de Haine anderzijds gaven twee openingen of 'trouées' toegang tot Bergen: het Noorde lijkste, bij Boussu, was wegens het moeras langs de Haine slechts smalhet werd geobserveerd door het leger van Eugenius bij Quaregnon. Vijftien km Zuidelijker bevond zich tussen de bossen van Sart en Lagnière de 2% km brede vlakte van Malplaquet. Dit défilé, waarnaar de beruchte slag van de i ie September zijn naam zou dragen, wordt in tweeën gedeeld door een kleine beboste hoogte, het bos van Tiry genoemd. Het défilé verwijdt zich trechter vormig naar de zijde van Bergen. Het nauwste gedeelte is het hoogst gelegen, zijnde de waterscheiding tussen de Honneau en de Trouille. Het in het algemeen golvende terrein is overigens voor alle wapens gemakkelijk begaanbaar; alleen de bossen aan weerszijden waren ongeschikt voor de geordende verplaatsing van troepen x). Was de eerste opzet der bondgenoten, de Fransen vóór te zijn aan de Haine en Trouille, dank zij een drietal snelle marsen prachtig geslaagd, thans gold het, Bergen te gaan belegeren met een vijande lijk leger, nagenoeg even sterk als de eigen troepenmacht, in de nabijheid. Villars zijnerzijds was vast besloten, al het mogelijke te doen, het beleg te verhinderen, en was bereid, hiertoe slag te leveren, indien het onder enigszins gunstige omstandigheden kon geschieden. De 6e schreef hij althans aan de koning: 'Demain nous passerons cette rivière' (de Honneau), 'pour approcher l'ennemi et tacher de Tengager a une action, se conduisant avec la fermeté, l'ordre et en même temps la sagesse qu'exige le bien du service de Votre Majesté' 2). De geallieerden zouden de slag zeker niet ontwijken, doch waren wegens hun geringe bekendheid met de streek en met 's vijands positie tot voorzichtigheid genoodzaakt en hadden zich de 8 e dan ook bepaald tot het innemen van een stelling op enige afstand van de bossen. De prinsen namen zich echter voor, de volgende dag een grote verkenning te houden naar de kant van het défilé van Malplaquet. Naar gewoonte hadden zij haar aan Cadogan en Dopf willen op dragen, doch op aandrang van de laatste, die tegen de verantwoorde lijkheid opzag, besloten zij, haar in persoon te verrichten. Dertig eskadrons en 400 grenadiers onder de prins van Auvergne kregen Foto's van het slagveld vindt men bij het artikel van de majoor Burne in 'Journal of Royal Artillery', April 1933. 2) De brief in haar geheel in 'Vie de Villars', T. II, 85^-87. 516

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1959 | | pagina 550