Een van de eerste daden van het nieuwe bewind bestond in een
oproep aan alle ingezetenen der bevrijde gewesten, die zich tot nog toe
in Franse dienst bevonden, om binnen een bepaalde tijd in dienst
van de nieuwe koning over te gaan, op straffe van verbeurd verkla
ring van goederen. Deze 'advocatoria' bevorderden wederom krach
tig de desertie, vooral ook onder de Zuidnederlandse en Spaanse
officieren. Eerst in November hield de toeloop langzamerhand op.
In Augustus waren uit de overlopers en hen, die bij de verschillende
capitulaties de zijde der bondgenoten hadden gekozen, vier infante-
rieregimenten gevormd. In het voorjaar van 1707 was deze macht
aangegroeid tot 3 regimenten te voet, een regiment cavalerie en een
regiment dragonders; totaal een 3400 man. Commandanten der
infanterieregimenten waren de Spanjaarden Laspiur, d'Avxla en
Salablanca, de 13-jarige hertog van Aremberg en Hartop, een te
Antwerpen geboren Ier. Het regiment Laspiur was Spaans, de an
dere Waals. Commandant van het regiment cavalerie was de markies
van Westerloo, uit een van de aanzienlijkste Zuidnederlandse ge
slachten, en schrijver der bekende Memoires; van de dragonders de
baron d'Audegnies, die reeds in 1703 de dienst van Philips v had
verlaten. Inspecteur-generaal der infanterie werd de Zuidneder
landse officier Pascale, van de cavalerie Westerloo (zie Bijlage 18).
Tot degenen, die de zijde van Karel iii kozen behoorden ook
reeds genoemde markies van Winterfelt, gouverneur van Antwer
pen, en de generaal Wrangel, die wij nog als gouverneur van Brus
sel zullen ontmoeten. De bekwame kwartiermeester-generaal Ver
boom werd sterk door de Fransen gewantrouwd, en zelfs geruime
tijd gevangen gehouden, ondanks de beleidvolle wijze, waarop hij
21 Juni een dringend nodig secours in Dendermonde wist te brengen.
De om zich heen grijpende desertie in de Spaanse onderdelen
noopte de Franse koning tot een reorganisatie, waarbij de bestaande
49 bataljons en 47 eskadrons (de troepen in Duitsland inbegrepen)
werden teruggebracht tot 30 bataljons en evenveel eskadrons. Deze
laatste werden gevormd door 8 regimenten cavalerie, 2 garde-eska
drons en 3 regimenten dragonders. De waarde der Spaanse troepen
was echter sterk gedaald door de verzwakte effectieven (in October
van 1706 telden de regimenten dragonders nog niet meer dan
2 10—230 man) en niet minder door neiging tot afval en desertie, die
nog lang onder deze troepen bleef heersen.
De oprichting der nieuwe geallieerde korpsen was misschien nog
meer een staatkundige dan een militaire noodzakelijkheid. Men
kwam op deze wijze tegemoet aan het streven der Zuidnederlanders
naar zelfstandigheid, en wat ook van belang was, men diende em-
69
