te Stavoren en te Lemmer. De aanval op de Wonsstelling en daarna op Kom- werderzand werd uitgevoerd door de Wielrijdersafdeling, waarachter echter R.R. 2 beschikbaar was voor eventuele versterking. Op 12 Mei te 3.50 kreeg de Commandant van de Wielrijdersafdeling bevel, de bruggenhoofdstelling aan te vallen, waartoe hij de beschikking kreeg over een Af- deling rijdende artillerie (min een batterij) en een batterij 2 tl. 1). Bovendien werd R.R. 2 uit het gebied ten noordoosten van Leeuwarden aangetrokken naar Franeker. Na gehouden verkenningen besloot de Afdelingscommandant de aanval te 12.20 in te zetten ter weerszijden van de kunstweg Pingjum-Kornwerd met het 3e Eskadron noord, het 2e Eskadron zuid, terwijl het le Eskadron tegenover Wons, waar het zich bevond, zou blijven. De beide aanvalseskadrons werden elk versterkt met een batterij artillerie, een sectie pantserafweergeschut, een sectie pioniers met drijfzakken, een sectie cavaferiegeschut en een groep zware granaatwerpers. ~~Nadat van 12.20 tot 12.50 door de artillerie was gevuurd begon de aanval te 12.50, waarna reeds te 13.20 de eerste kazemattenlinie was genomen. De inundaties waren zeer hinderlijk. De aanval van het 2e Eskadron kwam aan de Rijksweg 43 tot staan tegen de kazemattenlinie met draadhindernissen en door flankvuur uit Wons, terwijl ook de aanval van het 3e Eskadron door flankvuur uit Zurich vastliep. Eerst te onge veer 16.05 kwam de aanval weder op gang en spoedig daarop was de gehele stelling genomen. Te 17.00 bereikten de eerste onderdelen de Afsluitdijk. De vijand was door het indrukken van de stelling gedwongen, zijn troepen uit Makkum, Wons en Kornwerd terug te nemen en leed door het geconcentreerde zware mitrailleurvuur veel verliezen. Een stoottroep van het 3e Eskadron trachtte op buitgemaakte rijwielen tegelijk met de laatste vluchtende Nederlanders in het fort Kornwerder- zand binnen te dringen, doch geraakte in mitrailleurvuur en in een mijnversperring, waardoor een man door een mijnontploffing werd gedood. De Afdeling ging legeren in de gehuchten onmiddellijk ten oosten van de Afsluitdijk. Uit de Nederlandse gegevens blijkt niet zo duidelijk, dat de aanval enige uren tot staan is gekomen. Hierdoor wordt echter wel verklaard, hoe het mogelijk was voor de troepen van Vak Wons, om met autobussen naar Makkum te rijden. De schrijver van het verslag vermeldt, dat de strijd om de kazematten van de Wonsstelling nogal zonderling verliep, omdat achter de in kleine groepjes ontwik kelde aanvalseskadrons alles, wat niet in voorste lijn was ingezet, langs de wegen oprukte, daar alleen deze droog waren. Zo kon het gebeuren, dat op deze wegen een colonne nagenoeg in marsorde oprukte met aan het hoofd een stuk pag. of 98 DE AANVAL OP DE WONSSTELLING In het verslag staat: Aangetrokken van het vliegveld Leeuwarden. Er zijn echter geen gegevens bekend, waaruit zou blijken, dat daar kanonnen van 2 cm door de Nederlandse troepen, in dit geval de Afd.Lad., zijn achtergelaten.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1960 | | pagina 116