binnen enkele dagen gevolgd door haar echtgenoot, Lodewijks
kleinzoon en opvolger.
Enkele weken na hen stierf ook het oudste zoontje der echt
genoten; zijn tweejarig broertje werd ter nauwernood van de dood
gered. Kwam ook dit kind te overlijden, dan was Philips van
Anjou de naaste erfgenaam, en werden dus de Franse en de
Spaanse kroon verenigd. Een nieuwe hindernis dus voor de vrede.
St. John, die buiten het vredescongres om in geregeld recht
streeks verkeer stond met Torcy en het hof van Versailles, liet
begin April door Harley, een neef van Oxford, een nieuw vredes
ontwerp te Utrecht ter tafel brengen. Het bevatte de eis dat
Philips v plechtig afstand zou doen van alle aanspraak op de Franse
troon, en bevestiging van deze afstand door de Cortez van Castilië
en de Franse Staten-Generaal. Toen deze eis op krachtige tegenstand
van Torcy stuitte, bracht St. John een andere mogelijkheid op het
tapijt, namelijk een dier voor de achttiende eeuw karakteristieke
ruilingsplannen. Philips zou Spanje met de Amerikaanse koloniën
afstaan aan zijn schoonvader,Victor Amadeus ii van Savoye, en
daarentegen Napels, Sicilië, Mantua en Montferrat benevens Savoye
ontvangen. Mocht hij de Franse kroon erven, dan zouden deze
gebieden aan Frankrijk komen, met uitzondering van Sicilië, dat
voor Oostenrijk bestemd werd. Terwijl Philips de keus nog in
beraad had, berichtte Torcy in Mei naar Engeland, dat Fodewijk
xiv van de vereniging der twee kronen afzag, en zich derhalve bij
een der beide oplossingen zou neerleggen. Philips besloot ten
slotte de kroon van Spanje te behouden en derhalve van zijn
aanspraak op die van Frankrijk af te zien. De 8e Juni gaf Torcy van
dit besluit kennis aan St. John. Doch reeds op het eerstgenoemde
schrijven had deze de conclusie getrokken, dat de tijd rijp was voor
het sluiten van een afzonderlijke wapenstilstand en het terugnemen
van de Britse troepen uit het gemeenschappelijk leger. De wijze
waarop dit besluit werd uitgevoerd, en zijn gevolgen zullen in een
later hoofdstuk ter sprake komen
Arendp. 941-944. Trevelyan 212-216.
