Terwijl Montesquiou zijn troepen gereed stelde, vuurden de verdedigers zo krachtig als met de zes stukken, waarover zij be schikten, mogelijk wasde Fransen antwoordden met enige kanon nen, welke zij op een hoogte voor hun rechtervleugel in batterij brachten. Slechts kort had dit vuur geduurd toen de Franse scharen, brandende van strijdlust, onder de kreet 'Vive le Roi' een uur na de middag tot de aanval overgingen. De grootste kracht van de bestorming richtte zich tegen de redoute op de Noordwestelijke hoek van het retranchement, welke door het bataljon van Welde- ren was bezet. De verdedigers ontvingen de vijand met een krachtig pelotonsvuur, dat niet zonder uitwerking bleef op de dichte massa's. Evenwel kon de tegenstand slechts kortstondig zijn. De aanvallers, onweerstaanbaar van achteren opgestuwd, doorschreden de gracht, beklommen over de gevallenen heen de borstwering, en stortten zich met de bajonet op de verdedigers. Het pleit was nu weldra beslist. Het bataljon van Welderen werd, op een 100 gevangenen na, vernietigd. Andere bataljons geraakten in 'confusie' en verlieten hun stelling; de verderop nog stand houdende werden in flank en rug aangevallen en delfden in korte tijd het onderspit. Dohna, die de bataljons op het linker front commandeerde, trachtte met deze troepen nog een tegenaanval in te zetten, doch hiervan kwam te midden van de algemene verwarring weinig terecht. Integendeel zagen deze troepen zich weldra de terugtocht afgesneden. Albemarle stelde pogingen in het werk om met de bataljons van het rechter front de weerstand nog voort te zetten in het dorp en de abdij, maar ook dit was te vergeefs. Zelf werd hij, tegelijk met de generaals Secquin, Holstein, Sobel en Dalberg gevangen ge nomen. Intussen vluchtte alles naar de pontonbrug, alsmede naar een watermolen, waar men hoopte over de rivier te kunnen komen. Hierin kwamen de vluchtenden bedrogen uit, en een groot aantal verdronk in de Schelde 1). Nog veel groter was de ramp welke bij de pontonbrug - de houten brug was, gelijk men weet, nog onvoltooid plaats greep. Er moeten hier tonelen zijn afgespeeld als in later dagen aan de Berezina. Onder het gedrang van mensen, voertuigen en paarden brak de brug, en bij honderden vonden officieren en manschappen de dood in de golven. Onder hen bevonden zich twee van de uit- Het plan bij Rousset vertoont ongeveer achter het midden van het retranchement een water molen. Op de Franse afbeelding staat hierbij'Moulin ou beaucoup d'ennemis se sont noyés'. i94

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1964 | | pagina 220