Ter inleiding
zit te nemen. Om deze operatie mogelijk te maken, was de vérstrekkende beslis
sing genomen het Luftlande-Korps, bestaande uit de 7e Flieger-Division (ongeveer
4000 man valschermtroepen) en de 22e (Luftlande) Infanterie-Division (ongeveer
14500 man1 strijdend gedeelte) niet te gebruiken in België of in Noord-Frankrijk,
op de plaats waar het zwaartepunt van het landoffensief tegen Frankrijk zou komen
te liggen, maar het voor het eerst in strategische zin zelfstandig in te zetten in
Nederland, tegen het hart van de Vesting Holland en de zuidelijke toegangsweg tot
deze vesting.
Deze opdracht was een gevolg van het feit, dat Goering tenslotte Hitier volkomen
gewonnen had voor het idee met een grootse luchtlandingsoperatie, gesteund door
het leger, 'Nederland van de kaart te vegen'. In het kader van deze wijziging in de
strategie tegen Nederland had Generalfeldmarschall Goering reeds op 15 janu
ari 1940 namens Hitier aan de commandant van de 7e Flieger-Division, General-
major K. Student, die het uit beide genoemde divisies samengestelde Luftlande-
Korps zou aanvoeren, opdracht gegeven een operatie voor te bereiden, waarbij de
Vesting Holland onverhoeds in het centrum zou worden aangevallen; derhalve in
de rug van de Nederlandse hoofd verdedigingslijn, die gevormd werd door de Val
lei- of Grebbestelling. Deze aanval moest worden gecombineerd met de aanval
langs de grond, waartoe - zoals gezegd - op 25 januari 1940 opdracht werd gegeven.
In enkele maanden tijds ontstond een operatieplan, dat zonder enige twijfel groots
en gedurfd kan worden genoemd.
Voor de uitvoering van deze aanval tegen de Vesting Holland, het 'nationale re-
duit' van het Nederlandse verdedigingssysteem, zouden ongeveer 17 500 man val
scherm- en luchtlandingstroepen door de lucht worden vervoerd. Van het aan
Duitse zijde op 10 mei 1940 in het westen - in eerste lijn - totaal beschikbare aantal
van 3 824 gevechtsgerede vliegtuigen zouden er voor dit luchttransport, ter be
scherming daarvan en ten behoeve van andere noodzakelijke luchtacties tegen
Nederland - althans op de eerste dag van het offensief- tussen de 900 en 1 000 dus
ongeveer 25% van de sterkte, boven het Nederlandse verdedigingsgebied worden
ingezet.
In februari 1940 wordt het operatieplan tegen het westen nog éénmaal gewijzigd,
maar dan ook volkomen. Bij het Oberkommando der Heeresgruppe A had men
weinig vertrouwen in het operatieplan van 19 oktober 1939. Men was daar vooral
van mening dat door de 'sterke noordelijke vleugel' nimmer een beslissing zou
kunnen worden geforceerd, maar dat deze zuidelijker door Heeresgruppe A moest
worden gerealiseerd. In overeenstemming met deze zienswijze was een geheel nieuw
1 Hiervan zouden er ongeveer 13 500 door de lucht worden vervoerd. De overigen marcheerden
mee met het 18e Leger.
11
