Ter inleiding
Zowel de opmars tegen Frankrijk als die tegen Nederland zouden zich kenmerken
door verrassing en snelheid.
De 'Blitzkrieg' tegen Frankrijk en zijn geallieerden zou dus culmineren in een
pantserdoorbraak in de buurt van Sedan, gevolgd door een snelle stoot naar de
kust van het Kanaal bij de monding van de Somme. Terzelfdertijd en in feite daar
zelfs aan voorafgaande zou in een ander 'bliksemoffensief' - niet met pantser-, doch
met valscherm- en luchtlandingstroepen 'Nederland worden geëlimineerd'.
Al deze noodzakelijk geworden wijzigingen van het Duitse operatiebevel hadden
voor het Westen enkele belangrijke gevolgen.
Allereerst gaf het de toekomstige tegenstanders van Duitsland tenminste vier
maanden uitstel, hetgeen duidelijk blijkt uit het overzicht van de data tussen 16
oktober 1939 en 9 mei 1940, waarop telkens een beslissing omtrent de aanvang
('A-Tag') van het offensief tegen het westen ('Fall Gelb') werd genomen, maar
tevens op het laatste ogenblik weer werd uitgesteld. Tussen 16 oktober 1939 en
mei 1940 werd negentien maal een beslissing genomen, gevolgd door een uitstel,
waarbij tussen 15 januari 1940 en 7 mei 1940 geen enkele beslissing viel.
Een ander belangrijk gevolg was volgens General Speidel in zijn meergenoemde
studie, dat in die vier maanden 'ein neues Moment in Erscheinung tratder Gedanke
einer Ausweitung des europaischen Kriegsschauplatzes nach Norden war geboren
worden, die Planung der sog. Weserübung' zur Inbesitznahme von Danemark und
Norwegen begann Gestalt zu gewinnen'1.
De gedachte aan deze preventieve actie tegen de beide landen, teneinde de Ge
allieerden daar voor te zijn, kwam in januari 1940 bij Hitier op. Het is duidelijk,
dat die actie van grote invloed zou zijn op 'Fall Gelb', omdat Hitier beide offen
sieven gelijktijdig wilde doen plaats vinden. De Luftwaffe was echter niet sterk ge
noeg om met evenveel kans op succes aan beide acties tegelijk deel te nemen, zodat
tenslotte op 7 maart 1940 werd besloten de offensieven te scheiden, met een flinke
tijdsruimte tussen beide, waarbij 'Weserübung' aan 'Fall Gelb' zou voorafgaan.
Op 2 april 1940 besliste Hitier, dat 'Weserübung' op 9 april d.a.v. zou aanvangen.
Een derde en wel zeer belangrijk gevolg was, dat door de wijziging van het Duitse
aanvalsplan, waardoor thans - in plaats van tegen België en Frankrijk - het geheel
van de Duitse valscherm- en luchtlandingstroepen, alsmede tenminste 25% van de
in het westen in eerste lijn gereedstaande vliegtuigen tegen ons grondgebied ge
bruikt zouden worden, de waarde van ons land als operatiegebied enorm was ge
stegen. Het al of niet slagen van de Duitse plannen tegen Nederland zou hierdoor
van doorslaggevende betekenis worden voor het verdere verloop van de voorge-
1 'een nieuwe factor deed zich voorde gedachte aan een uitbreiding van het Europese oorlogsto
neel naar het noorden was opgekomen, het plan voor de zogenaamde (operatie) 'Weserübung' ter
verovering van Denemarken en Noorwegen begon gestalte te krijgen'.
14
