2e Luchtvaartregiment
Ik zie de dijk, met een hek er bovenop, hij nadert snel; ik trek uit alle
macht om erover te komen. Maar het toestel dat, hoewel het nog voldoen
de snelheid heeft, niet genoeg draagvermogen meer bezit wegens die af
geknapte ondervleugel, wil niet meer omhoog. In volle vaart, met vol-
toeren draaiende motor, vliegen we tegen de dijk aan. Het toestel slaat
over de kop, wordt weer meters omhoog gesmeten, over de dijk heen en
valt met een geweldige smak een heel eind verder tegen de grond, waar
bij de hele 'kist' in elkaar schuift, zodat er niet veel van over is.
Het wordt me zwart voor de ogen en ik denk bij mezelf: daar ga je! Nu
is het afgelopen
Even later dringt een geluid van wegstromende vloeistof tot me door,
ik ruik benzine en open mijn ogen. De tank, waarin nog ca. 450 liter
benzine moet zitten, blijkt zich bóven in plaats van vóór me te bevin
den en loopt over me leegIk ben van boven tot onder drijfnat
van de benzine en hoor een sissend geluid, dat eveneens van de benzine
afkomstig blijkt te zijn, die over de gloeiend hete uitlaatpijpen stroomt.
Dan dringt het ineens tot me door: Er uit! Weg! Mijn linkervoet blijkt
bekneld te zitten, maar na enig wringen lukt het me, die vrij te krijgen.
Ik kruip uit de puinhoop. Ik kan zelf niet begrijpen, dat ik nog leef.
Hier is een wonder gebeurd, en onder het toestel zaten ook nog alle
bommen, die, ondanks de verschrikkelijke klap, waarmee we tegen de
grond kwamen, niet ontploften
Mijn eerste gedachte is dan: Ik zal wel heel toevallig in leven gebleven
zijn, maar mijn waarnemer zal wel dood zijn.
Maar ook mijn waarnemer leeft. Elij komt achter om de wrakstukken
aanstrompelen, had er dus blijkbaar aan een andere kant dan ik uit
moeten kruipen en elkaar ondersteunend strompelen we weg. De Duit
sers zagen ons waarschijnlijk tegen de grond vliegen, we hebben ze niet
meer gezien. Er komen Hollandse hospitaalsoldaten aanhollen (had
den ons blijkbaar zien vallen)we blijken ca. 20 meter voor de vóórste
Hollandse vuurlinie te zijn neergekomen
Aan het einde van de derde gevechtsdag had de verkenningsgroep nog slechts
twee gevechtsgerede C V vliegtuigen (nos. 605 en 621) over. Evenals bij de andere
verkenningsgroepen kwamen ook bij de IHe Verk.Gr. de Koolhoven-FK 51 vlieg
tuigen wegens hun geringe gevechtswaarde niet voor inzet in aanmerking. Ge
durende de vijf gevechtsdagen had ook de artillerie voor het verrichten van waar-
nemings- of verkenningsdiensten geen beroep gedaan op deze vliegtuigen.
Het personeel had de grens van zijn uithoudingsvermogen vrijwel bereikt. Bij na
genoeg alle gemaakte vluchten had men vliegtuigen ingezet van de Ie en van de
424
