467 2e Luchtvaartregiment optreden, zonder dat hij wist of ergens elders nog lotgenoten in het voorterrein aan wezig waren1. Dit demoraliseerde de mensen nog meer en zowel de commandant als de enig overgebleven toegevoegde officier, een reserve tweede-luitenant-vlieger, moesten constant bij de secties aanwezig zijn, omdat elke afwezigheid van de offi cieren in dit stadium op verlies van een aantal manschappen (ongeoefende vlieg tuigmakers) kwam te staan, die bij boerderijen in de omgeving of huizen in het dorp onderdoken. Van het betrekken van andere stellingen in het donker2 is dan ook niets gekomen. Aangezien onophoudelijk geruchten de ronde deden en uit de verte van tijd tot tijd zwaar mitrailleur- en geweervuur werd vernomen, had de com mandant zich laat in de avond van de vorige dag nog naar de woning van de ge meenteveldwachter van Ouwerkerk begeven, omdat daar telefoon aanwezig was. Hij heeft toen in de nachtelijke uren getracht in Haamstede en Zierikzee iemand aan het toestel te krijgen, die hem kon vertellen wat er aan de hand was en waarmede hij rekening moest houden. Zo iemand was echter nergens te vinden. Na een paar uren slaap werd opnieuw zwaar vuur vernomen uit de richting Zierik zee. Omdat de C.-Detachement lsk. meende, dat de twee secties bij Zierikzee nog steeds onder zijn bevel stonden, begaf hij zich met een onderofficier met de auto naar Zierikzee. Het was toen net licht geworden en halverwege de weg stuitten zij op Duitse troepen, die langs de kanten van de weg zaten te rusten. Met vol gas reden zij er tussen door en kwamen enige tijd later in Zierikzee aan. Bij de door hen gebruikte toegang tot de stad werden geen Nederlandse militairen aangetroffen. Dit klopte ook precies, want net toen zij stilhielden, kwam er een aan tal Duitse motorrijders met mitrailleurschutters in de zijspan om de hoek en op hen af. De voortste rijder werd door de sergeant van luitenant Busser van zijn mo tor geschoten, waarop de overige Duitse motorrijders afremden. Commandant en onderofficier maakten van de gelegenheid gebruik om een café binnen te duiken en kwamen door de achtertuin in een andere straat. Veel hielp dat echter niet, want deze straat kwam uit op de hoofdstraat, waar het wemelde van Duitse militairen. Het werd hun toen duidelijk, dat geheel Zierikzee in handen van de Duitsers was en er bleef hun dan ook niets anders over dan zich krijgsgevangen te geven. Eerst hadden zij echter in een ander, nabijgelegen café hun wapens afgegeven aan de waard, om te voorkomen dat deze wapens in handen van de vijand zouden vallen. De twee secties van het detachement lsk. in Zierikzee waren toen reeds zonder ver liezen krijgsgevangen gemaakt. De twee bij Ouwerkerk achtergebleven secties zijn in de rug verrast door de zich langs de weg naar Zierikzee bevindende Duitse troepen en hebben zich krijgsgevangen gegeven. 1 Na het bevel om twee secties naar Zierikzee te sturen, heeft de commandant geen enkel contact met de scherm-commandant meer gehad en ook geen enkel contact met nevenonderdelen. 2 Zoals bekend, in het zuidelijk einde van de lijn: Sirjansland - Oosterland.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

NIMH | 1970 | | pagina 483