kregen opvouwbare vleugels. Het onderstel bleef het tere punt
van de Seafire, zodat bij het landen op het dek grote voorzich
tigheid in acht moest worden genomen. Desondanks kwamen veel
vuldig crashes voor. Ook de actieradius van de Seafire was te
gering in vergelijking met de van oorsprong ontworpen boord ja
gers. Toch waren de wendbaarheid en het klimvermogen ontzag
wekkend voor menig Japanse vlieger, hetgeen eens te meer gold
voor de Seafire met Griffon motor, die ook nog in de Koreaanse
Oorlog dienst deed. In totaal werden 1700 Seafires met Merlin
motoren gebouwd en met de Griffon zo'n 385 stuks.
De Spitfire kreeg niet alleen als zuiver jachtvliegtuig
of als jachtbommenwerper een rol, hij kreeg ook faam als ver
kenningsvliegtuig. Ontdaan van bewapening en voorzien van spe
ciale camera's werd deze versie veel sneller en was niet weg te
denken bij de verschillende Photo Recco Units (PRU) in de oorlog.
Welke landen de Spitfire hebben gevlogen, valt in dit
bestek niet te noemen. Toch mag niet onvermeld blijven dat ons
eigen 322 Squadron zijn bestaan begon - in 1943 - met Spitfires,
terwijl het ook aardig is te weten dat de Sovjet luchtmacht over
enige squadrons Spitfires beschikte.
Zoals bekend zijn over de Spitfire onnoemlijk veel boeken
verschenen en uitspraken gedaan. Eén uitspraak over dit vlieg
tuig is niet licht te vergeten en blijft ook vandaag de dag over
eind staan:'It's God's own aircraft'. Zo kan een snelheidsrace
vele vruchten afwerpen, een goede reden om in ons museum met
deze achtergrond eens bij 'onze' Spitfire stil te blijven staan.
H.J.E. van der Kop
DE VLIEGTUIGEN VAN HET MILITAIRE LUCHTVAART MUSEUM
Beech T-7 Navigator
De Luchtstrijdkrachten waren nog maar goed en wel begon
nen met de naoorlogse opbouw, of opnieuw pakten dreigende oor
logswolken zich samen boven Europa. De Sovjet-Unie, in de Twee
de Wereldoorlog nog een trouwe geallieerde bondgenoot, ontpopte
zich als de nieuwe agressor. Het ene na het andere Oosteuropese
land werd gedwongen zich te onderwerpen aan de Russische expan
siedrang. Binnen korte tijd verdwenen Oost-DuitslandTsjecho-
Slowakije, Polen, Hongarije en de Balkanlanden achter het 'IJzeren
Gordijn'. Om aan die steeds maar toenemende druk het hoofd te kun
nen bieden, werd op 19 juni 1951 in Londen door een groot aantal
Westerse landen, waaronder Nederland, de Noord Atlantische Ver
dragsorganisatie - NAVO - opgericht met het doel militair en
economisch een vuist te maken tegen Rusland.
De meeste Westeuropese landen konden echter als gevolg van
de in de oorlog geleden schade onvoldoende gelden vrijmaken voor
het opbouwen van een sterke defensieve strijdmacht. De Amerikaanse
regering kwam daarop haar Europese vrienden te hulp met een groots
opgezet militair hulpprogramma (Mutual Defence Assistance Pro
gram) Enorme voorraden militaire goederen werden vanuit Amerika
verscheept naar Europa. Ook Nederland ontving grote aantallen
voertuigen, tanks, geschut, vliegtuigen en schepen.
.Onder de vliegtuigen bevonden zich 28 Beech T-7 Navigators
voor de Luchtstrijdkrachten. Zij kregen de registratienummers G-1
tot en met G-28. De eerste exemplaren arriveerden in 1950. De
toestellen waren niet nieuw, maar afkomstig uit USAF-surplus
voorraden. De MLD ontving in 1953 zes Beech SNB's (later ge-
- 4 -
