Op deze marinebasis kreeg het een grondige revisie
beurten werd het weer gecompleteerd, want in de loop
der jaren was er nog al wat verdwenen. Op 29 novem
ber 1983 stond het weer als herboren gereed om naar
haar definitieve bestemming te worden gebracht. Na
opbouw op het Kamp van Zeist, droeg op 13 april van
dit jaar, de Vlagofficier Marineluchtvaartdienst de
Schout bij nacht P. M. Alderwerelt van Rosenburgh de
Catalina 16-21 2 officieel over aan het Militaire Lucht
vaart Museum.
Voor de ontwikkelingsgeschiedenis van de Catalina
moeten we terug naar 1933. In dat jaargaf de U.S. Navy
aan Consolidated en Douglas opdracht, iedereen pro
totype te bouwen van een lange-afstandsverkennings-
vliegboot, ter vervanging van de verouderde Consoli
dated P2Y en Martin P3M vliegboten. Van deze twee
prototypen, Douglas XP3D-1 en Consolidated XPY-1
kwam uiteindelijk de laatste, ontworpen door Isaac M.
Laddon, als winnaar uit de bus en zou onder de naam
Catalina de meest succesvolle vliegboot worden, ooit
gebouwd. Het was een geheel metalen ééndekker met
bootromp en uitgerust met voor die tijd unieke opklap
bare hulpdrijvers aan de vleugeluiteinden, die tijdens
de vlucht de wingtips vormden. De eerste vlucht van de
XP3Y-1 vond plaats op 28 maart 1935, gevolgd door
een uitgebreid testprogramma, waarbij al snel bleek
dat de nieuwe vliegboot geheel aan de gestelde eisen
voldeed. Op 23 juni 1935 plaatste de U.S. Navy dan
ook de eerste order voor 60 toestellen onder de regi
stratie PBY-1Ze kregen wel jets sterkere motoren dan
het prototype dat inmiddels terug was bij Consolidated
voor het aanbrengen van een aantal modificaties en
om het op produktie standaard te brengen. Als XPBY-1
vloog het weer op 19 mei 1936 om tenslotte als eerste
standaard PBY te worden overgedragen aan Squadron
VP-11Na de eerste bestelling volgden de vervolgor-
ders elkaar in snel tempo op25 juli 1936 50 PBY's
gevolgd door een bestelling van 66 PBY-3's op 27 no
vember 1936 en nog eens 33 PBY-4's op 18 decem
ber 1937.
Voor degenen, die niet op de hoogte zijn met het door
de U.S. Navy gebruikte type-aanduidingssysteem, is
het wellicht zinvol dit systeem nader te verklaren. In de
loop der jaren zijn verschillende systemen toegepast
diewekunnenverdeleninvijf perioden,teweten 1911
-1914; 1914-1916; 1917 - 1 922; 1922 - 1962 en
1962 - heden. De type-aanduiding van de PBY viel in
de vierde periode, 1922 -1 962. Behoudens enkele uit
zonderingen bestond het vierde systeem uit drie letters,
een cijfer en eventueel weer een letter, b.v.: PBY-5A. D^
P staat voor patrol, de B voor bomber, de Y is de f<_
briekscode, in dit geval consolidated, 5 is de vijfde uit
voering van de PBY en de A betekent een modificatie
op de 5.
In 1939 waren 14 squadrons van de U.S. Navy met
PBY's uitgerust. Dat de PBY bijzonder succesvol was,
blijkt uit een order voor 200 PBY-5's die op 22 novem
ber 1939 door de U.S. Navy werd geplaatst. Bestond
het verschil tussen de eerste vier PBY's voornamelijk
uit het gebruik van steeds sterkere motoren, bij de
PBY-5 werden behalve sterkere motoren ook voor het
eerst de voor de Catalina zo karakteristieke blister op
de romp achter de vleugel aangebracht. Inmiddels
had men de laatste PBY-4 uitgerust met een intrek
baar driewielig landingsgestel, waardoor behalve op
water nu ook op het droge kon worden geland, een z.g.
amfibie-uitvoering. Deze uitvoering kreeg de type-aan
duiding PBY-5A. De laatste 33 PBY-5's uit de serie va^
200 werden als amfibie afgeleverd, gevolgd door ee..
opdracht voor nog eens 134 toestellen.
De trots van het Militaire Luchtvaart Museum, de CATALINA 16-212 foto MLM