Op deze marinebasis kreeg het een grondige revisie beurten werd het weer gecompleteerd, want in de loop der jaren was er nog al wat verdwenen. Op 29 novem ber 1983 stond het weer als herboren gereed om naar haar definitieve bestemming te worden gebracht. Na opbouw op het Kamp van Zeist, droeg op 13 april van dit jaar, de Vlagofficier Marineluchtvaartdienst de Schout bij nacht P. M. Alderwerelt van Rosenburgh de Catalina 16-21 2 officieel over aan het Militaire Lucht vaart Museum. Voor de ontwikkelingsgeschiedenis van de Catalina moeten we terug naar 1933. In dat jaargaf de U.S. Navy aan Consolidated en Douglas opdracht, iedereen pro totype te bouwen van een lange-afstandsverkennings- vliegboot, ter vervanging van de verouderde Consoli dated P2Y en Martin P3M vliegboten. Van deze twee prototypen, Douglas XP3D-1 en Consolidated XPY-1 kwam uiteindelijk de laatste, ontworpen door Isaac M. Laddon, als winnaar uit de bus en zou onder de naam Catalina de meest succesvolle vliegboot worden, ooit gebouwd. Het was een geheel metalen ééndekker met bootromp en uitgerust met voor die tijd unieke opklap bare hulpdrijvers aan de vleugeluiteinden, die tijdens de vlucht de wingtips vormden. De eerste vlucht van de XP3Y-1 vond plaats op 28 maart 1935, gevolgd door een uitgebreid testprogramma, waarbij al snel bleek dat de nieuwe vliegboot geheel aan de gestelde eisen voldeed. Op 23 juni 1935 plaatste de U.S. Navy dan ook de eerste order voor 60 toestellen onder de regi stratie PBY-1Ze kregen wel jets sterkere motoren dan het prototype dat inmiddels terug was bij Consolidated voor het aanbrengen van een aantal modificaties en om het op produktie standaard te brengen. Als XPBY-1 vloog het weer op 19 mei 1936 om tenslotte als eerste standaard PBY te worden overgedragen aan Squadron VP-11Na de eerste bestelling volgden de vervolgor- ders elkaar in snel tempo op25 juli 1936 50 PBY's gevolgd door een bestelling van 66 PBY-3's op 27 no vember 1936 en nog eens 33 PBY-4's op 18 decem ber 1937. Voor degenen, die niet op de hoogte zijn met het door de U.S. Navy gebruikte type-aanduidingssysteem, is het wellicht zinvol dit systeem nader te verklaren. In de loop der jaren zijn verschillende systemen toegepast diewekunnenverdeleninvijf perioden,teweten 1911 -1914; 1914-1916; 1917 - 1 922; 1922 - 1962 en 1962 - heden. De type-aanduiding van de PBY viel in de vierde periode, 1922 -1 962. Behoudens enkele uit zonderingen bestond het vierde systeem uit drie letters, een cijfer en eventueel weer een letter, b.v.: PBY-5A. D^ P staat voor patrol, de B voor bomber, de Y is de f<_ briekscode, in dit geval consolidated, 5 is de vijfde uit voering van de PBY en de A betekent een modificatie op de 5. In 1939 waren 14 squadrons van de U.S. Navy met PBY's uitgerust. Dat de PBY bijzonder succesvol was, blijkt uit een order voor 200 PBY-5's die op 22 novem ber 1939 door de U.S. Navy werd geplaatst. Bestond het verschil tussen de eerste vier PBY's voornamelijk uit het gebruik van steeds sterkere motoren, bij de PBY-5 werden behalve sterkere motoren ook voor het eerst de voor de Catalina zo karakteristieke blister op de romp achter de vleugel aangebracht. Inmiddels had men de laatste PBY-4 uitgerust met een intrek baar driewielig landingsgestel, waardoor behalve op water nu ook op het droge kon worden geland, een z.g. amfibie-uitvoering. Deze uitvoering kreeg de type-aan duiding PBY-5A. De laatste 33 PBY-5's uit de serie va^ 200 werden als amfibie afgeleverd, gevolgd door ee.. opdracht voor nog eens 134 toestellen. De trots van het Militaire Luchtvaart Museum, de CATALINA 16-212 foto MLM

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Nieuwsbrief Militaire Luchtvaart Museum | 1984 | | pagina 6