aan de grond gehouden, wachtend een onderzoek. De At-
lantics in het buitenland bleven echter doorvliegen. Helaas
begonnen zich emoties aan te dienen, die misschien hun
.»iem in het verleden hadden
Toen de problemen rond het verlies van dat laatste vlieg
tuig overwonnen leken, werd de MLD geconfronteerd met
plannen van de politieke leiding om de Atlantic uit te fase
ren, zodat budgettaire problemen konden worden ver
licht
Aldus stonden de 6 Atlantics na weer gevlogen te hebben
weer op Valkenburg opgelijnd, maar nu voor een koper. En
dat werd de Franse Marine.
«mm.
Soms komt er wel eens een Atlantic van de Franse Marine
op Valkenburg landen, misschien is het er dan wel een die
er zovele jaren zijn nest hadmisschien wel uit
gevoerd in een nieuwe configuratie, of te wel de Nouvelle
Génération, sinds 1985-86 in bedrijf.
)e Atlantic Nouvelle Génération speelde destijds bij de
keuze van de opvolger van de SP-2H Neptune even mee.
Het was begrijpelijk, dat de Marine de voorkeur gaf aan de
Orion P-3C Mod Two, die al bij de U.S. NAVY in dienst was
en uitstekend voldeed, terwijl de Atlantic NG nog op het
tekenbord stond. Omdat men persé de opvolger van de
Neptune in het prille begin van de 80-er jaren noodzakelijk
achtte, was de keus niet moeilijk. Met de Orion P-3C Mod
Two zal de MLD de twintigste eeuw in kunnen gaan en
waarnodig dit fraaie toestel aanpassen aan nog moderne
re eisen!
Rest nog te vermelden dat de MLD nog eens 2 extra Orions
hoopt te krijgen, opdat dan het gat, dat gevallen is door het
wegvallen van de Atlantics, tezamen met het verhogen van
het aantal bemanningen en vlieguren voor een groot deel
kan worden gestopt.
H.J.E. van der Kop
MIJMERINGEN
van een
TOEZICHTHOUDER
De B-25's M - 461 en M - 373
deel I
Je kunt het niet laten om met weemoed naar die B-25 van
ons in het museum te kijken. Hoe is het mogelijk dat ze de
afdankertjes in Australië, en in de beginperiode bij het 20ste
squadron, als vrachtvliegtuig gebruikten. Bij gebrek aan
C-47's was het wel logisch maar niet erg economisch. Ik
herinner me ineens weer die "passagiersvlucht".
21 December 1949, vlak voor het naar huis gaan, kregen
we bij de PVA nog even een "spoedopdracht" binnen.
De volgende morgen moesten we vanaf Kemajoran een
"evaquatievlucht" naar Morotai maken. Met anderen bleek
ik tot de uitverkorenen te behoren. Omdat we in 1945 in En
geland al geconfronteerd werden met een slechte Neder
landse eigenschap ("Dutch soldiers g..d.. always ask why")
vroeg ik maar verder niet wat een "evaquatievlucht" was.
Het was in ieder geval richting Nieuw Guinea.
Nu was een B-25 niet direct geschikt voor passagiers
want, buiten de bemanning, waren er nergens zitplaatsen.
Toen ik toch argeloos vroeg hoeveel passagiers ik mee
zou krijgen, was het antwoord "een stuk of tien, en er zijn
een paar zwangere vrouwen bij met één of twee tussen de
7 en 9 maanden".
Ik schrok wel even, maar mij werd snel het advies gegeven
maar even langs de vliegerarts op de basis te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan maar doe bleek van niets te weten.
Hij belde wat links en rechts, bleek geen verpleegster be
schikbaar te hebben, zei dat vrouwen elkaar wel zouden
helpen als het zover was, gaf me een stapel dekens mee en
een stelletje (opvouwbare) zwaar linnen emmers (om even
tueel als WC te kunnen gebruiken e.d.) belde het squa
dron op om mij vooral "achterin" een telegrafist mee te ge
ven die getrouwd was en wel eens een geboorte had mee
gemaakt, en wenste me verder het allerbeste.
Daar stond ik als "vrijgezel" met m'n dekens en emmers.
Terug op het squadron werd er meer gelachen dan gehol
pen, maar goed we kregen wat extra water aan boord en
de rest (voeding en drank) zou morgen op Kemajoran wel
geregeld worden door het CMV (coördinatie militair ver
voer).
Het beste was maar om onze M-373 al vast naar Kemajo
ran over te vliegen en hadden we de volgende dag wat
meer tijd om alles goed te checken.
Van het 18e squadron zou de M-461 een ditto vlucht
maken, en die zagen we morgen dan wel.
Omdat bijna iedereen inmiddels naar huis was kreeg ik m'n
bwk (boordwerktuigkundige) als 2e piloot mee om de kist
naar Kemajoran over te vliegen. Daar aangekomen viel het
xmm
De "256" sloot het ATLANTIC tijdperk al met een
alscheidsvlucht langs diverse vliegvelden op
28 DECEMBER 1984
