'Lockheed F-104G Starfighters' tijdens parade
jarig bestaan van de Koninklijke Luchtmacht.
toegevoegd. 312 bleef nog wat langer niet de
honderdvier doorvliegen. In juni 1984 was het
het laatste squadron van de KLu dat de
Starfighter inleverde voor de F-16A.
I n maart 1964 verschenen de eerste F104G's op
de vliegbasis Leeuwarden. Hier zijn de onder
scheppingseenheden van de Luchtmacht, 322-
en 323-squadron, gestationeerd. Eind oktober
1962 keerde het 322-squadron terug uit Neder
lands Nieuw Guinea, waar het gevlogen had
met de Hunter Mk-4 en Mk-6, om vervolgens
buiten dienst gesteld te worden. Op 1 april
1964 werd het squadron op Leeuwarden nieuw
leven ingeblazen, en na een ruime in werk
periode op de Starfighter werd het squadron in
juni 1965 weer aan de operationele sterkte
toegevoegd. Leeuwarden is voor het 323-
squadron al sinds 1954 de vaste thuisbasis.
Voor de Starfighter vloog men met de Hunter
Mk-4 en met een aantal T Mk-7 trainers. De
Hunters werden in april 1963 afgestoten,
waarna de conversie begon op de F-104G. Op
17 maart van het volgend jaar was de omscho
ling voltooid, en werd men weer operationeel
actief.
Beide squadrons hebben een dag en nacht 'all
weather' luchtverdedigingstaak. Een van de
missies die vanaf 1967 veelvuldig wordt ge
oefend is de zogenaamde zoomclimb. Hierbij
moet zeer snel gestegen worden naar het
maximale plafond van de Starfighter wat op
boven Soesterberg op 1 juli 1963 t.g.v. het 50-
zo'n 24.000 meter lag. Om een en ander
mogelijk te maken werden de piloten op deze
vluchten uitgerust met speciale drukpakken die
veel gelijkenis vertoonden met de pakken die
de Amerikaanse Mercury astronauten droegen.
Op Leeuwarden stonden permanent, 24 uur
per etmaal, twee volledig bewapende Star
fighters startklaar in de Quick Reaction Alert
rol. Dit houdt in dat na een alarmmelding een
scramble-start uitgevoerd moest worden, en
beide toestellen binnen vijf minuten in de lucht
moesten zijn om niet geïdentificeerde in
dringers van ons luchtruim te onderscheppen.
Een aantal keren zijn er door de 'scramble'
Starfighters daadwerkelijk Russische Bears en
Badgers boven de Noordzee onderschept. De
meeste malen echter ging het om loos alarm of
was het gewoon een oefening. Behalve met het
M61 Vulcankanon waren de Starfighters van
beide squadrons ook uitgerust met twee AIM-
9J Sidewinder air-to-air raketten. Deze werden
bevestigd aan twee ophangpunten onder de
romp. De mogelijkheid bestond om vier
Sidewinders mee te nemen, twee onder de
romp, en twee die aan vleugeltips bevestigd
werden. Deze configuratie is haast nooit
toegepast omdat dit impliceerde dat er twee
brandstoftanks minder meegenomen moesten
worden, en dus het vliegbereik een stuk minder
werd.
Op 11 juni 1977 schreven zes honderdviers van
het 322- en 323-squadron Starfighter geschie-
11
