DE VLIEGTUIGEN VAN HET
MILITAIRE LUCHTVAART MUSEUM
De Lockheed F-104G Starfighter
door C. Lemstra
Deze serie staat onder redaktie van Koos van den Berg
(Vervolg van Nieuwsbrief 20 - januari 1987)
1 oktober:
Lahat - Bandoeng
buitje, en daarna stonden we om half twaalf op
Andir, om de tocht met een koele dronk in de
Mess te besluiten.
Per vliegtuig was 23 uur gevlogen en ongeveer
3600 km. afgelegd, zonder noemenswaardige
storingen. Interessant waren nog de proeven
voor en na de tocht door de vliegmedicus op de
vliegers genomen betreffende hun algemene
fysieke toestand.
De resultaten wezen uit, dat die praktisch
gesproken dezelfde was gebleven (bij sommi
gen was zelfs vooruitgang te constateren),
hetgeen schijnt te bewijzen, dat een stevig
vliegtochtje gecombineerd met de nodige
danspartijtjes een gunstige invloed op het
fysiek uitoefent.
In het begin van de jaren zestig kozen een groot aantal Europese landen, in navolging
van West-Duitsland, de Lockheed F-104G Starfighter als het nieuwe gevechtsvliegtuig
voor hun luchtmachten. Belgie, Nederland, Italië, Noorwegen, Denemarken, Grieken
land, Turkije, en Spanje; in al deze landen was het karakteristieke jankgeluid van de
Starfighter spoedig hoorbaar in het luchtruim. De Duitse luchtvaartindustrie had met
Lockheed contracten afgesloten om het toestel in licentie te produceren, doch de
aantallen waarmee de Europese luchtmachten overgingen tot de aanschaf van de
Starfighter was te veel voor de Duitse bedrijven. Er werd besloten het toestel te gaan
produceren in een gezamenlijk programma, waaraan behalve Duitsland; Nederland,
België, en Italië deelnamen. Er werden vier productiegroepen gevormd, te weten de
Zuid-, West-, Noord-, en Italiaanse Groep. In zo'n productiegroep leverden de diverse
nationale luchtvaartindustrieën de losse componenten die uiteindelijk op een
assemblagelijn tot een Starfighter werden samengevoegd. Fokker kreeg de leiding over
de Noordgroep. Andere bedrijven in deze groep waren Aviolanda te Dordrecht,
Hamburger Flugzeugbau te Hamburg, en Focke Wulf te Bremen. Fokker was
verantwoordelijk voor de assemblage, het installeren van de J-79 motor, en het
testvliegen van de Starfighters.
op het veld ons wachtten, die echter tegen 1 uur
de moed hadden opgegeven.
Na het gebruikelijke middagslaapje, 's avonds
de op deze tocht gebruikelijke danspartij in de
Soos, doch tijdig te bed, ook in verband met
onze thuiskomst de volgende dag.
Luchtvaarders schijnen iets te hebben van de
zeeman: altijd blij om uit te varen, doch niet
minder opgeruimd bij thuiskomst. Zeer opge
wekt stapten we dan ook bij zonnig weer in
onze parachute en in het vliegtuig voor de
laatste etappe, die ons, meest over bekend en
zeer gemakkelijk herkenbaar terrein, Ban-
doengwaarts voerde. Een beetje mist, enkele
wolken, wat heiïgheid en een verdwaald regen-
8
