de Japanners hun 2e aanval wederom op de YORKTOWN concentreerden, die er op dat moment niet zo beschadigd uitzag. Treffers werden geboekt en teruggekomen werd gemeld, dat de enige twee carriers, die aan de operatie van Amerikaanse zijde waren inge zet, hun ondergang niet hadden kunnen ontlopen. Maar groot was de verbazing aan boord van de HIRYU, toen er uit de zon Amerikaanse duikbommenwerpers opdo ken, terwijl over de golftoppen torpedo bommenwerpers naderbij kwamen. Treffers werden geboekt, één ervan vernietigde het brandblussysteem, andere deden torpedo's en bommen ontploffen. HIRYU was ge doemd een zelfde lot te ondergaan als de andere carriers met wie zij nog in de ochtend de speerpunt van de Japanse vloot had gevormd. Het optimisme, dat admiraal Yamamoto aan boord van de YAMATO nog had, deed hem besluiten het eskader dat naar de Aleouten op weg was, samen te voegen met de andere schepen. Zodoende zou hij weer over vol doende vliegtuigen beschikken om de aanval op Midway door te zetten. Hierbij ging hij ervan uit, dat de Amerikanen geen carriers meer zouden hebben. HIRYU's ondergang maakte een eind aan die illusie. Op 5 juni 1942, nog voordat de zon boven de horizon rees, zette de gehele Japanse vloot een nw koers met achterlating van 4 van haar beste carriers, waarvan HIRYU als laatste juist bij zonsopgang door de eigen bemanning tot zinken werd gebracht. Bij de Slag om Midway ging ook een deel van de beste vliegers van de Japanse Marine verloren. Sedertdien is de rijzende zon eigenlijk nooit meer gerezen. In feite was daarmee het lot van Japan bezegeld en dat was admiraal Yamamoto zeer gewaar, van wie wordt gezegd, dat hij deze slag noemde 'The battle that doomed Japan.' Yamamoto had gelijk; de eerste van 24 grote ESSEX klasse carriers was in juni 1942 bijna gereed, nieuwe vliegtuigen stroomden bij de US NAVY in, terwijl de opleiding van personeel op zo'n grote schaal was opgezet, dat de Japanners daar nooit aan konden tippen. De Slag om Midway is ook wel 'de slag der vergissingen' genoemd en dat lijkt nog waar ook! Lessen werden snel geleerd: betere verkenningen, betere verbindingen zonder vertragingen, betere radars, betere coördi natie van aanvallen, omdat admiraal Yama moto zich op zee bevond aan boord van zijn vlaggeschip YAMATO, waardoor hij zichzelf beperkingen moest opleggen in radiouitzen dingen om niet verkend te worden. Admiraal Nimitz had die beperkingen niet. Die zat op Hawai in een groot hoofdkwartier, met een scala aan verbindingsapparatuur, een uitge breide staf en daardoor zonder gevaar voor vijandelijke onderzeeboten, vliegtuigen e.d. Dat in feite deed, tezamen met de onbe grensde moed van de Amerikaanse vliegers, die nog in vliegtuigen vlogen inferieur aan de Japanse, de Slag om Midway winnen. En dan dan was er nog een portie geluk! In een volgend artikel wat over de vliegtuigen van toen! HJ.E. van der Kop 14

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Nieuwsbrief Militaire Luchtvaart Museum | 1987 | | pagina 14