BOORD VLIEGTUIGEN
IN DE TWEEDE WERELDOORLOG
even corrigeren wanneer het toestel met minder lift doorzakt. Gas en pitch
op klimvermogen en naar gelang we hoogte winnen glijdt de aarde
langzamer onder ons door. 'Mike 372 Palembang tower. Airborne 01.25
(GMT). You may close down and switch over to ATC (Air Traffic Controle).
Luck with your searchflight. Over.' 'Thank you Palembang tower 372 out.'
Met een flauwe bocht komen we op koers. Alle cabine koelkleppen staan
open maar onze shirts zijn al doorweekt. Veel koelte zullen we op onze lage
vlieghoogte de komende uren niet krijgen. De telegrafist geeft ons een
golflengte op het VHF kanaal op zodat we wat jazzmuziek uit Singapore
kunnen opvangen. Ik spreek met m'n 2e af elk om de beurt een uur met het
handje te vliegen.
Wordt vervolgd Eduard
In de vorige Nieuwsbrieven kreeg U enig inzicht in de eerste operaties met
vliegkampschepen in de Pacific. Nu, ter onderbreking en afwisseling, wat over
de toen gebruikte vliegtuigen.
Eerst werden Tand'vliegtuigen aan boord gebruikt. Dat waren merendeels
tweedekkers, die met matige snelheid aan dek kwamen, een gering gewicht
hadden en zonder remkabels konden worden gestopt, omdat het schip in de
wind varend voldoende wind over dek maakte. Maar snelheden werden hoger,
vliegtuigen werden zwaarder, ook onderstellen, een dekhaak was nodig, terwijl
in verband met de ruimte het vouwen van de vleugels eis werd. De US Navy en
de Japanse Marine waren de eersten om apart boordvliegtuigen te ontwerpen.
De Britse Fleet Air Arm bleef echter achter, daar zij afhankelijk was van de Royal
Air Force, die vasthield aan eenheid van type.
De concepten voor boordvliegtuigen ver
schilden bij de US Navy en de Japanse
Marine. De Amerikanen streefden naar
sterke, robuuste toestellen met groot incas
seringsvermogen, zowel bij landingen als in
het gevecht, ofschoon wendbaarheid en
snelheid eveneens van belang werden ge
acht. De Japanners concentreerden zich op
prestaties, niet alleen op wendbaarheid en
snelheid, vuurkracht en boordprestaties,
maar begeerden een zo licht mogelijke
constructie en tevens een zo groot mogelijk
vliegbereik.
Het gevolg was duidelijk; met de toen
beschikbare motoren waren de Japanners in
het eerste deel van de oorlog de meerdere
van de Amerikanen.
Meer over jachtvliegtuigen
De A6M, Zero, de geallieerde codenaam
voor deze Japanse jager, ook wel Navy-0
genoemd en later Zeke, kwam voort uit de
Mitsubishi A5M. Dat was een laagdekker met
een vast onderstel, waarvan het prototype in
1935 vloog. De Zero in Japan Reisen ge
noemd, had een gehele 'dural' constructie,
had een intrekbaar onderstel, een stermotor
van ca. 900 pk, was zeer wendbaar en kon
14
