'SOCIAL EVENING'
DE VIJF VINGERS
Op uitnodiging van de Directeur van het
Militaire Luchtvaart Museum vond op dins
dag 24 november 1987 de langzamerhand
tot traditie verheven medewerkersavond
plaats. Voor deze avond waren uitgenodigd
het museumpersoneel, de vrijwillige mede
werkers, het 'winkelpersoneel' van De Brik,
alsmede enige medewerkers van de KM en
de KLu, die bijzondere diensten t.b.v. het
museum hebben verricht.
In zijn openingswoord benadrukte de Di
recteur, Lt.Kol. Boon, dat hij deze wat hij
zou willen noemen 'social evening', niet
alleen zag als een bewijs van waardering van
de zijde van de directie, doch ook als een
avond om de onderlinge contacten te ver
stevigen.
Het afgelopen museumjaar is wederom een
prima jaar voor ons geweest, niet in de laatste
plaats dankzij Uw betoonde inzet. Toch
wilde de Directeur er nogmaals met klem op
wijzen, dat er nog steeds onvoldoende
toezichthouders zijn. Zij zijn onontbeerlijk
voor het runnen van het museum op de zon
en feestdagen. Vervolgens verzocht Lt.Kol.
Boon de heer Zilverberg naar voren te willen
komen. De heer Zilverberg, aldus de Direc
teur, behoort tot het gilde van de vrijwillige
medewerkers, maar gezien de frequentie
waarin hij dit doet, zou hij beter tot de 'vaste
staf, zij het onbezoldigd, gerekend kunnen
worden. Als blijk van waardering overhan
digde de Directeur hem het boek 'Squa
drons' van Serge Stone.
Na het welkomstdrankje zetten de aanwezi
gen zich aan de eveneens traditie geworden
rijsttafel, die zich voortreffelijk liet smaken.
Vervolgens werd onder de koffie nog druk
nagekaart over de belevenissen van de laatste
tijd.
Duidelijk is dat deze, nu reeds voor de derde
maal in successie, georganiseerde 'social
evening' zeer op prijs wordt gesteld. Niet
onvermeld dient te blijven dat de mogelijk
heid hiertoe mede bepaald wordt door de
donatie vanuit de kas van onze Stichting.
Hopenlijk zal de traditie kunnen worden
voortgezet en zien velen al uit naar de vierde
social evening in het najaar van 1988.
H.J. de Jong
In de Generaal Snijdershal wordt door een schilderij van Victor Trip, enkele
foto's en een zilveren lauwertak de aandacht gevestigd op het destijds beroemde
escadrille Versteegh.
Gaan we in gedachten zo'n 70 jaar terug, dan zien we na het beëindigen van de
Eerste Wereldoorlog in 1918 in diverse landen onder militaire vliegers de
behoefte ontstaan om hun vliegvaardigheid te vergroten en in formatie vliegend
luchtakrobatiek te bedrijven.
Vooral de vliegers van enkele squadrons in
de Royal Air Force raakten bedreven in dit
werk. In de Verenigde Staten stond in die
jaren het stunten in formatie gelijk aan
zelfmoord. Desondanks ging de toen nog
onbekende Luitenant-vlieger James H. Doo-
little met enkele vrienden aan het oefenen,
waarmee hij aanvankelijk de woede van de
commandant op z'n hals haalde.
Ook bij de Soesterbergse vliegers ging het
bloed kruipen waar het niet gaan kon en het
duurde dan ook niet lang of enkele instruc-
8
