De 'Vijf Vingers'in actie. Duidelijk is te zien dat Versteeghs D-VII een grotere spanwijdte had dan
de andere machines.
teurs begonnen onder leiding van de eerste
luitenant Willem C.J. Verstcegh het vliegen
in escadrilleverband te perfectioneren.
Zij gebruikten daarvoor de beroemde Fok
ker D-VII jager, waarvan de Luchtvaartaf-
dcling (LVA) er in 1920 een twintigtal had
aangeschaft. Een vliegtuigtype, dat in het
laatste oorlogsjaar (1918) in grote hoeveel
heden aan de Duitse luchtmacht was gele
verd en waarop de Engelsen even geen
antwoord hadden.
Ten onrechte werd wel eens beweerd dat
Versteegh's machine geen D-VII maar een
C-I was. Dit vond z'n oorzaak in het feit, dat
achter de cockpit een tweede zitplaats was
aangebracht voor de mecanicien Van Dijk.
Als gevolg hiervan moest zowel de boven- als
de ondervleugel worden vergroot. Deze D
VII, die de registratie F-600 voerde, was een
geschenk van Tony Fokker aan Willem
Versteegh.
Voor z'n escadrille koos Versteegh vier
ervaren instructeurs, stuk voor stuk mannen
die men om een boodschap kon sturen. De
linksbinnen en linksbuitenplaatsen werden
respectievelijk ingenomen door Sgt. P.J. van
der Griend en Lt. H. van Weerden Poelman.
Rechtsbinnen vloog Sgt. J. Bakkenes, terwijl
Lt. J. Jongbloed de rechtervleugel comple
teerde.
In het begin ondervonden de vliegers nogal
hinder van remoustikken maar door voort
durende oefening kwamen zij deze moeilijk
heid te boven. Bovendien hadden zij het
volste vertrouwen in eikaars kunnen. De
binnenvliegers Van der Griend en Bakkenes
letten uitsluitend op de machine van Ver
steegh en zorgden er voor dat zij op de juiste
afstand van hem bleven. Over de buiten
vliegers maakten zij zich geen zorgen in de
overtuiging dat deze de juiste afstand tot hen
zouden bewaren. Per ongeluk een flinke tik
met de vleugel tegen de roeren van een ander
toestel zou het verongelukken daarvan ten
gevolge kunnen hebben en de vliegers
droegen geen valschermen
Toch werd er wel eens een tik uitgedeeld. Na
de landing kon het dan gebeuren dat de
luitenant door de sergeant werd uitgekaf
ferd.
Van der Griend vertelde mij eens, dat ze zo
dicht bij elkaar vlogen dat hij het aantal
toeren van de meter in Versteegh's cockpit
kon aflezen.
Zoals reeds vermeld had de D-VII van
Versteegh een tweede zitplaats voor de
mecanicien Van Dijk, die niet als passagier
meevloog, maar een wezenlijk deel van de
escadrille uitmaakte.
In die dagen waren vliegtuigen nog niet van
9
JU ~u
JU -U
