ATLANTIC (FOKKER) C-2A
'QUESTION MARK'
Klein type magnetisch kompas met verstel
bare kompasroos en magneten, waarboven
naald in vloeistol voor demping. Evenwijdige
lijnen op de roos geven gemak bij oplijnen.
Om de navigatieuitrusting te completeren
zijn voorts nodig: een goede steekpasser, een
gradenboog (of vierkant), een(parallel)-line-
aal, evenals een stel potloden, een gumme
tje, een blanco log en niet te vergeten
kladpapier.
Ziedaar Uw basis-uitrusting om U in de
'geheimen' van de navigator te mengen. In
een volgend artikel maakt U kennis met drift
(neen, niet de drift waaraan U nu denkt) en
staat een eenvoudige vlucht U te wachten.
Later maakt U kennis met navigatie-van-toen
overzee en 's nachts, mag U navigator zijn
van een boordvliegtuig, en maakt U kennis
met nog meer navigatiemethoden, instru
menten en perikelen van toen.
NOOT:
Enige illustraties zijn ter verduidelijking
bijgevoegd. Beter is de instrumenten eens in
het museum met aandacht te bekijken.
Van der Kop
Tony Fokker moet zich gevoeld hebben als de koetsier, staande op de bok en
zwaaiend met z'n hoed, toen hij in de Ford National Reliability Tour- welke van
28 september tot 3 oktober 1925 in Amerika werd gehouden - alle publiciteit
naar zich toetrok met z'n van twee extra motoren voorziene F.VIIA.
Behalve dat deze F.VIIa/3m en de latere
F.VIIb/3m (met een grotere spanwijdte) een
dominerende rol in de internationale ver-
keersluchtvaart zouden gaan spelen, wisten
ze ook in de militaire luchtvaart door te
dringen. De LVA kocht er drie, waarvan er
twee nieuw van Fokker werden betrokken.
De derde machine was de voormalige Post
duif, waarmee Luitenant George A. Koppen,
de KLM vlieger Guillaume M.H. Frijns als
tweede bestuurder en S. Elleman als meca
nicien in oktober 1927 een vlucht naar
Batavia in Nederlands-Indië en terug had
den gemaakt.
Zijn succes in de Ford betrouwbaarheids-
vlucht bracht Fokker op het idee de drie-
motorige machine naar Wright Field te
vliegen om daar de piloten van het U.S.
Armv Air Corps in de gelegenheid te stellen
het toestel te beproeven. Vóór die tijd had
geen enkele vliegtuigfabrikant de flair gehad
iets dergelijks te organiseren. De vliegers van
Wright Field toonden zich aangenaam ver
rast en waren erop gebrand met de F.VIIa/
3m te vliegen. Fokker ging zelfs zover dat hij
de militairen toestond hun vrouwen en
kinderen mee te nemen. Kennelijk had hij
ook de juiste mensen weten te benaderen,
want in 1926 kreeg hij van de legervlieg-
15
