w
Contact tussen de Question Mark en een Douglas C-1 tijdens een proefvlucht op 17 december
1928 boven Bolling Field.
leerd. De techniek van het duurvliegen
ontwikkelde zich zo snel, dat het record
zonder bijtanken op 65 uur en 25 minuten
werd gebracht door Johannes Risticz en
Wilhelm Zimmermann, die deze prestatie in
1928 in Duitsland op hun naam brachten.
In november 1928 bespraken Major Carl
Spatzeil Captain IraC Eakervan het USAAC
de mogelijkheid om in de lucht een Atlantic
C-2A met behulp van Douglas C-l's van
brandstof te voorzien. Het kwam zover dat
de plannen in daden konden worden omge
zet. De Atlantic (Fokker) C-2A (op voorstel
van Eaker's echtgenote Question Mark
genoemd) en twee Douglas C-1 tweedekker
transportvliegtuigen stonden - na een aantal
aanpassingen - eind december 1928 gereed
om van start te gaan. Men hoopte honderd
uur in de lucht te kunnen blijven.
De bemanning van de Question Mark
bestond uit vier vliegers, nl. de comman
dant, Major Carl Spatz (wiens naam later
werd gewijzigd in Spaatz), Captain Ira C
Eaker, de luitenants Elwood R. Quesada en
Harrv A. Halverson en een mecanicien, Stall
Sergt. Roy Hooe. De bemanning van het
bevoorradingsvliegtuig nr. 1 bestond uit
Captain Ross G. Hoyt en de luitenants
Strickland en Woodring. Aan boord van
toestel nr. 2 bevonden zich de luitenants
Odas Moon, J.G. Hopkins, A.F. Solter en de
burger mecanicien Wm. Duthie. Twee
Boeing PW-9's, bestuurd door de luitenants
H.W. Keefer en R.V. Williams, verzorgden
de berichtendienst. Omdat geen der vlieg
tuigen over zend- en ontvangapparatuur
beschikte had men aan de zijkant van de
romp van beide PW-9 jachtvliegtuigen bor
den bevestigd, waarop voor de bemanning
van de Question Mark belangrijke medede
lingen konden worden geschreven. De twee
PW-9's kregen al spoedig de bijnaam Black
board. Carl Spatz maakte gebruik van
berichtkokcrs om z'n wensen en bevindin
gen aan de grond door te geven.
17
