op de trein naar Lipetsk gezet. Daar aange
komen werden ze ingedeeld in het 4e
Squadron van de Rode Luchtmacht. Om het
geheel een realistisch tintje te geven werd een
aantal verouderde Russische vliegtuigen aan
de rand van het vliegveld opgesteld. Russi
sche militairen zorgden voor de bewaking;
nieuwsgierigen werden angstvallig op een
afstand gehouden. Aanvankelijk werd het
vliegveld van Lipetsk door een zestigtal
Duitse vliegers en instructeurs bevolkt. In de
loop van het 'seizoen', dat van mei tot en met
september liep, groeide dit aantal tot onge
veer honderd man.
De Russen leverden bouwmaterialen; alle
andere voorraden werden via Stettin naar
Leningrad verscheept en verder per trein
naar Lipetsk vervoerd. Het duurde ongeveer
een jaar voordat Duitse technici en bouw
kundigen met behulp van Russische werk
lieden de accommodatie zodanig hadden
opgebouwd, dat Lipetsk operationeel werd
verklaard en de eerste groep leerlingen kon
worden ontvangen. De voorhanden zijnde
vliegtuigen waren dusdanig verouderd, dat
er behoefte onstond naar modern materiaal,
waarmee up to date jachtvliegers konden
worden opgeleid. Om in die behoefte te
voorzien richtte de Reichswehr zich tot de
groot industrieel Hugo Stinnes. Diens ver
tegenwoordiger, kapitein Hormei, nam
daarop contact op met Fokker in Amsterdam
en polste hem over de levering van een
honderdtal jachtvliegtuigen. Fokker, belust
op een belangrijke order, verspilde geen
moment en begaf zich spoorslags naar
Stinnes' imposante kantoor in Hamburg,
waar hij nog diezelfde dag een bespreking
met Hormei had.
In eerste instantie bood Fokker zijn D. XI
jager aan, een anderhalf-dekker, waarin met
de D. IX opgedane ervaringen waren ver
werkt. De beide vrijdragende vleugels, on
derling door een V-stijl verbonden om
torderen te voorkomen, waren geheel be
kleed met triplex. De eerste uitvoering met
gecompenseerde ailerons had een spanwijd
te van 11,67 m. De latere machines hadden
tapse vleugels met niet-gecomperseerde
ailerons; spanwijdte nu 11,58 m. Met een
Hispano-Suiza motor van 300 pk kon de D.
XI een snelheid van 226 km/u bereiken. Het
De prototype van de Fokker D. XIII, dat nog met de oude bovenvleugel met gecompenseerde
rolroeren was uitgerust.
19