Een Handley Page Hampden, een middelzw,
dertiger jaren.
4-motorig concept, met vier 1280 pk Rolls
Royce Merlins, die al spoedig werden ver
vangen door zwaardere Bristol stermotoren,
die uiteindelijk ca. 1800 pk leverden. Bewa
pening bestond uit een neus- en rugkoepel
met 2x7,7 mm en een staartkoepel met 4 x
7,7 mitrailleurs. Die was identiek aan die van
de Stirling en ook van de Manchester.
Bommenlast was eerst 8.000 lbs voor een
doel op 850 mijl, later 11.000 lbs. De eerste
versie van dit robuuste vliegtuig gaf bij het
uitvallen van een motor nogal eens proble
men met gevolg, dat de richtingsroeren
daarna groter werden en de handzaamheid
zeer toenam.
De Lancaster was ontstaan uit de AVRoe
Manchester. Dat moest een 2-motorige Rolls
Royce Vulture bommenwerper worden met
de zelfde prestaties als de eerste Halifaxes.
De motoren waren echter hoogst onbe
trouwbaar en zo ging AVRoe in eerste
instantie op eigen initiatief over 4 Rolls
Royce Merlins in te bouwen. Zo ontstond de
Lancaster, meest begeerde bommenwerper
3 bommenwerper uit de tweede helft van de
Foto: Aerohobby
bij de vliegers door zijn goedaardige vlieg-
eigenschappen, zijn incasseringsvermogen
en zijn prestaties en bommenlast, eerst
12.000 lbs, opgevoerd in latere versies tot
22.000 lbs voor een doel op 650 mijl. Ziedaar
de middelen waarmee de Royal Air Force het
gedachte concept 'Airpower alone wins a
war' wilde uitvoeren, het z.g. Bomber
Offensive. Maar wij zouden tekort doen aan
de vliegtuigen, die in 1940 en 1941 de spits
afbeten. De Wellington werd reeds ge
noemd, ook de Whidey. Daarnaast mogen
de lichte bommenwerpers als de Handley
Page Hampden en de Bristol Blenheim zeker
niet ontbreken. Toen de oorlog immers in
1939 uitbrak was de R.A.F. er nog niet klaar
voor. De Wellingtons waren eerste lijns
vliegtuigen. De Stirling werd medio 1940
operationeel, de Halifax eind 1940 en de
Lancaster eind 1941 en dat nog in kleine
aantallen.
Eerst werd Bomber Command ingezet voor
de z.g. pamfletten oorlog. Dat betekende
grote pakken pamfletten over vijandelijk
12
