De Hawker Hurricane, de meest talrijke Britse
Duitsers nu terstond de stap over Het Kanaal
maken, dan vreesde Dowding het ergste, hoe
effectief hij de luchtverdediging ook had
georganiseerd. Sedert hij medio 1936 com
mandant van Fighter Command was had hij
zich n.l. ingespannen voor een organisatie
die uiterst effectief tegen luchtaanvallen zou
moeten kunnen optreden. Hij stelde de
hoogste prioriteit aan de opbouw van het
radarwaarschuwingsnet; hij hamerde op een
hogere vliegtuigproductie; hij spande zich in
organisaties als Luchtafweergeschut, Royal
Observer Corps (dit bestond uit vrijwilligers
die als spotters optraden en vanuit diverse
posten vliegtuigbewegingen in hun gebied
moesten rapporteren), brandweer, ambu
lances enz. meer op één lijn te krijgen, en de
coördinatie te centraliseren.
Maar bovenal eiste hij dat zijn veelal jonge
vliegers beter werden geoefend. Daarbij wist
hij, dat de toestroom van nieuwe jachtvlie-
gers in die periode te gering zou zijn om een
lange slijtage-slag tegen de Luftwaffe te
winnen.
jager.
Door een gecombineerde inspanning was de
sterkte van Fighter Command op 1 juli 1940
op 51 squadrons gekomen met voorts nog
squadrons in opleiding. No 10 Group van
Fighter Command met air vice marshal
(avm) Brand moest West Engeland verdedi
gen, No 11 Group met avm Park bewaakte Z
en ZO Engeland, No 12 Group met Leigh
Mallory deed dat voor de Midlands, terwijl
No 13 Group N. Engeland te verdedigen
kreeg. Daarvoor waren ca 700 jachtvliegtui
gen met 1103 vliegers beschikbaar.
LUFTWAFFE
De Luftwaffe had in dat eerste jaar van de
oorlog grote successen geboekt. Er werden
ook verliezen geleden, die zoveel mogelijk
werden gecompenseerd door een strategi
sche reserve en een snel op toeren komende
vliegtuigindustrie.
De plannen voor de operatie Seelöwe voor
een invasie in Engeland waren reeds maan
den tevoren gemaakt, maar onderling was er
onenigheid tussen de krijgsmachtdelen. Het
5
