De eerste Messerschmitt 109,
die in mei '40 werd neergeschoten
(N.B. door de Marine)
was er sprake van een volwaardig squadron. De woorden van de spreker herhalend, een
4wat droevig verhaal' van niet te beste leef- en werkomstandigheden en schaarste aan
materieel; van dompers op het moreel van de bemanningen door, naar het wel leek,
steeds weer gemiste kansen als gevolg van het feit dat het squadron zich in de coulissen
bevond van het zich alsmaar verwijderende strijdtoneel.
Beide sprekers verdienen onze waardering voor hun bijdrage over het wel en wee van
twee onderdelen van de militaire luchtvaart, die m.i. voor velen tot nu toe onderbelicht
bleven. Natuurlijk is er in boeken aandacht besteed aan hun verrichtingen. Wij kregen
het die middag uit de eerste hand en vanuit de persoonlijke betrokkenheid die de
materie voor ons deed leven.
Ik meen dat de donateursdag 1990 geslaagd mag worden genoemd. Niet alleen de
onderwerpen van de verschillende inleiders, maar ook de mogelijkheid om contact te
krijgen met nieuwe en herinneringen op te halen met oude 'vrienden' bepalen de
aantrekkelijkheid van zo'n dag. Wij zullen er zeker naar streven de goede traditie voort te
zetten.
Tenslotte onze hartelijke dank aan de directeur en zijn medewerkers voor de wederom
geboden gastvrijheid en voor hun inzet om de bijeenkomst goed te laten verlopen.
H.D.
Op 15 november '90 werd aan onze Stichting de gelegenheid gegeven om het
bovengenoemde feit nog eens voor het voedicht te brengen.
Onze gelegenheidsenveloppe nr. 13 geeft met een foto van een schilderij gemaakt door
LTZ VK W.H.C. Boon, de eenvoudige verkenner met drijvers en uitgerust met een
motor van slechts 424 PK, schitterend weer.
De bemanning, die op 10 mei '40 langs de kust op verkenning was gestuurd, kwam op
een gegeven moment boven de grondmist uit, zag een patrouille Messerschmidt 109's
en wist er pardoes één tussenuit te schieten en dook terug in de mist Een wapenfeit dat
tijdens de bezetting niet bekend werd gemaakt en eigenlijk pas nu aan het publiek wordt
verteld. Wij konden dit feit onderstrepen door deze gelegenheidsenveloppe aan de zoon
van de intussen overleden piloot sergeant-vliegtuigmaker A.J. Daniels in het bijzijn van
familie aan te bieden. Jammer genoeg was van de overleden waarnemer LTZ 2eKL M.R.
van Kooij, die de enige mitrailleur die het vliegtuig had, bediende, geen familie meer te
vinden.
Als D-21 vlieger die met zijn 850 PK en vier mitrailleurs er ook één neerschoot, was het
een eer deze overhandiging te kunnen verrichten.
Dop
7
