Notities uit het museum
Drie maanden hard werken. Drie maanden dingen doen waarvan je nooit hebt geweten
datje ze kon doen. Drie maanden ook zeuren, bevelen, vragen en regelen om maar voor
1 april klaar te zijn. Drie maanden waarin nauwelijks tijd was voor verlof. Alles was
gericht op het realiseren van de gemaakte doelstellingen. Die openingsdag die zo snel
naderbij kwam. Daarnaast toch ook veel plezier in het werk en zo af en toe wat irritaties
veroorzaakt door de toch aanwezige stress. Tenslotte breekt de laatste week aan, de week
van vegen en poetsen en je realiseert je dat het toch weer is gelukt. Wat is dan gelukt? Wat
is vernieuwd?
De belangrijkste zijn: DE DAKOTA. De oude en afbladderende Dakota is tot op het bot
afgebeten, de corrosie is verwijderd, de motoren zijn er af geweest, schoongemaakt en
waar nodig gerepareerd en geconserveerd. Het hoogteroer, het kielvlak, de vleugels en
de ailerons zijn door mensen van het museum met de hand geschilderd. De romp zelf is
door een schildersbedrijf geschilderd. Verschil is niet te zien. Het geheel is geverfd in het
kleurenpatroon zoals dat werd gebruikt op de Dakota's van de Koninklijke Luchtmacht,
in de zestiger jaren in het voormalig Nederlands Nieuw-Guinea. De historie van de KLu
na de tweede wereldoorlog is ook belangrijk en deze Dakota in dit kleurenschema is de
eerste bescheiden aanzet. Prachtig werk is verricht door onze konstabel Lit, jawel onze
enige marineman, de adjudanten Julien en Van Scharrenburg en de soldaat I. Lam, en
natuurlijk de vrijwilligers.
De twee grote entreevitrines zijn totaal vernieuwd. Het frame is nu opgebouwd uit
prachtig gefreesde lijsten, bijna Balinees houtsnijwerk, en het dunne en publieksge-
vaarlijke glas is vervangen door veiligheidsglas. Nieuwe vloerbedekking, een nieuw
plafond en een gewijzigde inhoud tillen de vitrines op een hoog museaal niveau.
De schrijnwerker Van Oostrom en zijn gezel Joop Eijberts komen dan ook alle lof toe
voor dit staaltje vakmanschap.
De expositieteruimte is eveneens totaal vernieuwd en in overeenstemming gebracht met
de museale eisen zoals die gelden voor een expositieruimte. Prachtig werk is verricht
door de heer Veenstra en de adjudant Van Scharrenburg, die geen witkwast en geen
Heugaveldtegel meer kan zien. De Dienstkring Soesterberg heeft zich hier van haar
beste kant laten zien en op voortvarende wijze het strakke plafond gerealiseerd. En
passant is de entreeruimte vernieuwd door eigen personeel.
Verder zijn in de afgelopen maanden de nodige voorbereidingen getroffen voor allerlei
evenementen die in dit jaar zullen plaatsvinden om ook nu weer een succesvol
museumjaar te realiseren. U zult daar te zijner tijd over worden geïnformeerd.
Bij deze mijn dank aan allen die hebben meegewerkt om dit museum weer publieksrijp
te maken. Ons museum, moet ik zeggen, want zonder dat specifieke gevoel van ons
museum was dit allemaal niet gerealiseerd.
Dank ook aan de beide nieuwelingen Van Deijssel en Wallenburg, zo in het diepe. Prima
opgepakt!
Alleen positieve dingen? Neen, ook wat nare en vervelende zaken spelen een rol. Ik zal
daarover kort zijn. In februari heeft de Sectie Luchtmachthistorie afscheid genomen en
is naar Den Haag vertrokken. Een bijdehandse informatiebron moet nu op afstand
functioneren.
4
