situatie. Het squadron kreeg allereerst een beter vliegveld en in april 1943 verhuisde het naar de basis Batchelor. Voorts volgde er een druppelsgewijze aflossing totdat in september van dat jaar alle 'oude' crews naar het zuiden waren vertrokken voor een welverdiende rust. Het squadron kon in feite 'nieuw' genoemd worden, inclusief de com mandant en zijn hoofd-operatieën. De aflos sing kwam van de eerdergenoemde RNMFS, de Nederlandse vliegschool in Amerika. 5. DE VLIEGSCHOOL IN AMERIKA Vanaf mei 1942 functioneerde de RNMFS in Amerika op uitstekende wijze, dankzij de grote voortvarendheid die door de Ameri kanen aan de dag werd gelegd bij het opbouwen van verschillende voor deze vliegschool benodigde diensten. Naast lege ringsgebouwen, hangars en kantoren namen de Amerikanen ook het technisch onder houd van zowel vlieg- als grondmateriaal voor hun rekening. Daardoor was en bleef o.a. de vlieggereeds- factor van de lesvliegtuigen over de gehele periode zeer hoog. Ook de benodigde lesvliegtuigen voor de verschillende stadia van opleiding werden binnen zeer korte tijd door de Amerikaanse luchtmacht (USAAF) geleverd. Ondertussen werd besloten de elementaire opleiding te plaatsen op Sher man Field, bij Forth Leavenworth in de staat Kansas, teneinde Jackson van deze oplei dingsfase te ontlasten. De voortgezette op leidingen bleven te Jackson. De opleidings programma's voor alle vliegfuncties, evenals voor een aantal specialistische taken, werden zowel op Jackson als op verschillende USAAF-scholen gevolgd, meestal met goed resultaat. Het tempo was hoog, zodat reeds in de tweede helft van 1943 de eerste gebrevetteerden naar Australië werden over geplaatst ter aflossing van degenen, die sinds het begin van de oorlog in operationele dienst waren. Tevens werden opgeleide KNIL (jacht)vlie gers naar Engeland overgeplaatst om daar bij, door Nederlanders bemande RAF-squa- drons dienst te doen. Zelfs werd een klein aantal KNIL-jachtvliegers bij de Kon. Mari ne gedetacheerd om tesamen met hun MLD- collega's (ook opgeleid bij de RNMFS) eerst vanaf Britse vliegkampschepen tegen de Duitsers in Noorwegen en in het gebied van de Middellandse Zee en tenslotte in 1945 tegen de Japanners rondom Okinawa en Saipan te strijden. De RNMFS leverde niet alleen vliegers voor bommenwerpers en jachtvliegtuigen, maar ook waarnemers, luchtvaarttelegrafisten, luchtschutters en andere specialisten op het gebied van communicatie, inlichtingen, foto-interpretaties, meteorologie. Tevens werd personeel voor het onderhoud van geschutskoepels, bomrichtapparatuur, vlieginstrumenten en vliegtuigmotoren op geleid en ter beschikking gesteld. Op 8 februari 1944 voltooiden de laatste 19 B-25 crews hun opleiding. Die dag werd de officiële sluitingsceremonie van de RNMFS gehouden. In zijn afscheidswoord betuigde de C-RNMFS de dankbaarheid van de Nederlanders voor de ondervonden hulp en gastvrijheid met de volgende woorden: 'I do not believe that in any other country in the whole world could we have found the trainingpossibilities which we have found here. We found here the best equipment, the best training methods; we found here an assistance and goodwill from all members of the Army Airforce from all ranks, which has been beyond praise Het waren woorden van waarheid. Een bijzondere periode voor zowel ML- KNIL als MLD was afgesloten en men mag wel stellen, dat de voortvarende en gedegen aanpak van zaken in Jackson een blijvende invloed heeft gehad op de militaire lucht vaart. 6. HET VERVOLG VAN DE OPERATIES VAN DE ML IN AUSTRALIË Ondertussen opereerde het 18e squadron NEI vanaf de tweede helft van 1943 met personeel, dat bij de RNMFS een zeer gedegen VA jaar durende opleiding op de B- 25 had ontvangen. Het moreel en de vakkennis waren goed en de negatieve factoren, die als nasleep van het debacle in Indië zo lang hun invloed hadden doen gelden, behoorden hiermee tot het verleden. De verhouding met de Australische staf werd 16

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Nieuwsbrief Militaire Luchtvaart Museum | 1992 | | pagina 16