situatie. Het squadron kreeg allereerst een
beter vliegveld en in april 1943 verhuisde het
naar de basis Batchelor. Voorts volgde er
een druppelsgewijze aflossing totdat in
september van dat jaar alle 'oude' crews naar
het zuiden waren vertrokken voor een
welverdiende rust. Het squadron kon in feite
'nieuw' genoemd worden, inclusief de com
mandant en zijn hoofd-operatieën. De aflos
sing kwam van de eerdergenoemde RNMFS,
de Nederlandse vliegschool in Amerika.
5. DE VLIEGSCHOOL IN AMERIKA
Vanaf mei 1942 functioneerde de RNMFS in
Amerika op uitstekende wijze, dankzij de
grote voortvarendheid die door de Ameri
kanen aan de dag werd gelegd bij het
opbouwen van verschillende voor deze
vliegschool benodigde diensten. Naast lege
ringsgebouwen, hangars en kantoren namen
de Amerikanen ook het technisch onder
houd van zowel vlieg- als grondmateriaal
voor hun rekening.
Daardoor was en bleef o.a. de vlieggereeds-
factor van de lesvliegtuigen over de gehele
periode zeer hoog. Ook de benodigde
lesvliegtuigen voor de verschillende stadia
van opleiding werden binnen zeer korte tijd
door de Amerikaanse luchtmacht (USAAF)
geleverd. Ondertussen werd besloten de
elementaire opleiding te plaatsen op Sher
man Field, bij Forth Leavenworth in de staat
Kansas, teneinde Jackson van deze oplei
dingsfase te ontlasten. De voortgezette op
leidingen bleven te Jackson. De opleidings
programma's voor alle vliegfuncties, evenals
voor een aantal specialistische taken, werden
zowel op Jackson als op verschillende
USAAF-scholen gevolgd, meestal met goed
resultaat. Het tempo was hoog, zodat reeds
in de tweede helft van 1943 de eerste
gebrevetteerden naar Australië werden over
geplaatst ter aflossing van degenen, die sinds
het begin van de oorlog in operationele
dienst waren.
Tevens werden opgeleide KNIL (jacht)vlie
gers naar Engeland overgeplaatst om daar
bij, door Nederlanders bemande RAF-squa-
drons dienst te doen. Zelfs werd een klein
aantal KNIL-jachtvliegers bij de Kon. Mari
ne gedetacheerd om tesamen met hun MLD-
collega's (ook opgeleid bij de RNMFS) eerst
vanaf Britse vliegkampschepen tegen de
Duitsers in Noorwegen en in het gebied van
de Middellandse Zee en tenslotte in 1945
tegen de Japanners rondom Okinawa en
Saipan te strijden.
De RNMFS leverde niet alleen vliegers voor
bommenwerpers en jachtvliegtuigen, maar
ook waarnemers, luchtvaarttelegrafisten,
luchtschutters en andere specialisten op het
gebied van communicatie, inlichtingen,
foto-interpretaties, meteorologie.
Tevens werd personeel voor het onderhoud
van geschutskoepels, bomrichtapparatuur,
vlieginstrumenten en vliegtuigmotoren op
geleid en ter beschikking gesteld.
Op 8 februari 1944 voltooiden de laatste 19
B-25 crews hun opleiding. Die dag werd de
officiële sluitingsceremonie van de RNMFS
gehouden. In zijn afscheidswoord betuigde
de C-RNMFS de dankbaarheid van de
Nederlanders voor de ondervonden hulp en
gastvrijheid met de volgende woorden:
'I do not believe that in any other country in
the whole world could we have found the
trainingpossibilities which we have found
here. We found here the best equipment, the
best training methods; we found here an
assistance and goodwill from all members of
the Army Airforce from all ranks, which has
been beyond praise
Het waren woorden van waarheid.
Een bijzondere periode voor zowel ML-
KNIL als MLD was afgesloten en men mag
wel stellen, dat de voortvarende en gedegen
aanpak van zaken in Jackson een blijvende
invloed heeft gehad op de militaire lucht
vaart.
6. HET VERVOLG VAN DE OPERATIES
VAN DE ML IN AUSTRALIË
Ondertussen opereerde het 18e squadron
NEI vanaf de tweede helft van 1943 met
personeel, dat bij de RNMFS een zeer
gedegen VA jaar durende opleiding op de B-
25 had ontvangen. Het moreel en de
vakkennis waren goed en de negatieve
factoren, die als nasleep van het debacle in
Indië zo lang hun invloed hadden doen
gelden, behoorden hiermee tot het verleden.
De verhouding met de Australische staf werd
16