Pilot officer Prune,
een unieke vlieger van weleer
In de donkerste dagen van de Tweede Wereldoorlog werd iedere oppepper
gewaardeerd. Een van die oppeppers was het door de R.A.F. uitgegeven blad
TEE EMM, waarin Pilot Officer Prune een hoofdrol speelde en door zijn fratsen
en sukkeligheden veel tot de 'overwinning' heeft bijgedragen. Hieronder meer
over TEE EMM en Prune.
HOE HET BEGON
Meteen na het uitbreken van de oorlog, in
september 1940, werd er op het Air Ministiy
in Londen een behoefte gevoeld de kwaliteit
van het vliegend personeel op peil te hou
den. Dat was meteen nodig, want velen die
dienst namen als vlieger namen het met de
vliegdiscipline niet zo nauw. De instelling
van het Empire Air Training Scheme, waar
mee de Royal Air Force in korte tijd een
mammouth grootte moest krijgen, gaf extra
reden allerhande mogelijkheden aan te
pakken om de vliegveilgheid te bevorderen.
Zo werd er gedacht aan een Training
Memorandum waarin gemaakte fouten kon
den worden gepubliceerd en gedachten
werden weergegeven om fouten te voorko
men. Moest het een zakelijk pamflet worden
of moest het op een luchtige wijze worden
opgezet? Men koos een humoristische aan
pak, reeds voor de oorlog gebruikt in
Amerika bij de USAAF en USNavy, o.m.
voor de publicaties 'Through the Overcast'
en 'Safety in Flight', waarin 'CloudyJoe' met
zijn domheden de lezers wijzer moest
maken.
Aldus kwam het Training Memorandum:
TEE EMM. Maar wie kon het de toegedachte
inhoud geven? Door toeval vond men major
A.A. Willis van de Royal Engineers. Hij was
bekend geworden als A.A. door zijn humo
ristische schetsen en caricaturen in het
immer met Britse humor en keurige hekel
gedrenkte blad PUNCH. Daarnaast schreef
hij ook toneelstukken. Zijn wil om echt wat
effectiefs voor de oorlogsinspanning te doen
had zich tot dan beperkt tot het leiden van
een Home Guard groep van een dorp ten
zuiden van Londen. A.A. nam met beide
handen de uitnodiging aan om zich in een
R.A.F. (Volunteer Reserve) pak te steken.
Voor de goede orde doorliep hij een volledi
ge keuring, waarbij het Aircrew Selection
Board, niets wetend wat zijn toekomst zou
zijn, het onbegrijpelijk vond, dat hij hele
maal geen zin had om vlieger te worden en
daarvoor ook niet geschikt zou zijn, daar hij
bij de diverse proeven een lage 'S' haalde.
De commissie was steeds heel dociele en
thousiaste jongelieden gewend, maar werd
wat wanhopig door de snedige antwoorden,
die Willis steeds gaf. Op een gegeven
moment leek hij bloed onder de nagels van
de voorzitter te trekken. Die wilde het
gesprek afronden en vroeg hem: 'I cannot
believe you want to join the Air Force
seriously. What have you done as playwright,
whatever that is'. Willis antwoordde wat
verbaasd: 'For some fourty months we have a
show running in the West End called 'Ten
Minutes to Alibi'. Wanhopig keek de voorzit
ter naar zijn leden en vroeg: 'Where the heil
is alibi'? Er volgde een pijnlijke stilte. Een
flight lieutenant, secretaris van de commissie
legde fluisterend uit, dat 'alibi' niets met
aardrijkskunde had te maken. Een aanbeve
ling van een air marshal gaf de doorslag.
Aldus werd A.A. in de rang van pilot officer
(tweede luitenant), met de mogelijkheid om
nog eens flight lieutenant (kapitein) te wor
den in december 1940 ingedeeld bij Trai
ning op het Air Ministry met de opdracht het
maandblad TEE EMM te produceren. Mid-
21
